Στις 4 Ιουλίου 1979 νέοι, βαρύτατοι, φόροι επιβλήθηκαν στα Ι.Χ από το ελληνικό κράτος.
Αυτό, μεταξύ άλλων, ήταν και μια προσπάθεια για τον περιορισμό των εισαγωγών, λόγω της διόγκωσης στο έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών, σε μια εποχή που η χώρα μας βίωνε τις συνέπειες της παγκόσμιας ενεργειακής κρίσης που είχε ξεσπάσει.
Η φορολογία των επιβατικών αυτοκινήτων, εκείνη την εποχή, βασιζόταν στο νόμο 363/76.
Βάσει αυτού, ο φόρος κατανάλωσης προβλεπόταν στις 23 δραχμές ανά κυβικό εκατοστό για αυτοκίνητα έως 1.200 κ.εκ, στις 28 δραχμές ανά κυβικό εκατοστό έως τα 1.800 κ.εκ και στις 40 δρχ σε αυτοκίνητα άνω των 1.800 κ.εκ. Για αυτοκίνητα δασμολογητέας αξίας άνω των 50.000 δρχ. προβλεπόταν προσαύξηση 2% ανά επιπλέον 1.000 δραχμές.
Με τα νέα μέτρα, ο φόρος κατανάλωσης έπαιρνε προσαύξηση κατά 4% ανα 1.000 δρχ, για δασμολογητέα αξία άνω των 25.000 δρχ (!).
Επιπλέον, ίσχυσε αύξηση κατά 100% της εφάπαξ εισφοράς των επιβατικών αυτοκινήτων (αλλά και των μοτοσυκλετών).
Έτσι, για αυτοκίνητα έως 1.200 κ.εκ. η εισφορά αυξήθηκε από 50 δρχ. ανά κυβικό εκατοστό, σε 100 δραχμές. Για αυτοκίνητα από 1.200 έως 1.800 κ.εκ. από 100 δραχ. πήγε στις στις 200 δρχ ανά κυβ. εκατοστό., ενώ αντίστοιχες αυξήσεις υπήρξαν και για αυτοκίνητα άνω των 1.800 ε.εκ.
Σε όλα τα παραπάνω, προστέθηκε και η αύξηση κατά 200% (!) στα τέλη χαρτοσήμου κατά τη μεταβίβαση των αυτοκινήτων κάθε κατηγορίας. Το μέτρο ίσχυσε άμεσα, χωρίς περίοδο χάριτος, που σημαίνει ότι τα αυτοκίνητα που είχαν ήδη εισαχθεί αλλά δεν είχαν ταξινομηθεί έως τις 4 Ιουλίου δεν εξαιρούνταν της αύξησης!
Ο Θεοχαράκης, αντιπρόσωπος της Datsun-Nissan, σε απάντηση της πολιτικής αυτής προσέφερε σε όλους όσοι είχαν κλείσει αυτοκίνητο έως τις 3 Ιουλίου, με παράδοση τους μήνες Ιούλιο, Αύγουστο και Σεπτέμβριο, έκπτωση κατά 20.000 έως 30.000 δραχμές, βάσει των νέων τιμών που διαμορφώθηκαν με τα μέτρα της κυβέρνησης.
Στο πρώτο εξάμηνο του έτους, είχαν διατεθεί στη χώρα μας περί τα 54.000 νέα επιβατικά, εκ των οποίων το 75%, περίπου, αφορούσε αυτοκίνητα έως 1.200 κ.εκ. Κάμψη είχε παρουσιάσει η αγορά τον Μάιο και Ιούνιο. Φυσικά όλοι περίμεναν πολύ μεγαλύτερη πτώση μετά την επιβολή των νέων μέτρων, όπως και έγινε.
Σημαντική αύξηση υπήρχε και στην τιμή της βενζίνης, συνέπεια της ενεργειακής κρίσης, ενώ το μέτρο της εκ περιτροπής κυκλοφορίας των αυτοκινήτων για εξοικονόμηση καυσίμων, επεκτάθηκε και τα Σαββατοκύριακα . Η αρχή έγινε το Σάββατο 7 Ιουλίου 1979 και αφορούσε και στα αγροτικά και επαγγελματικά αυτοκίνητα με ωφέλιμο φορτίο έως 1 τόνο.
Αυτό, μεταξύ άλλων, ήταν και μια προσπάθεια για τον περιορισμό των εισαγωγών, λόγω της διόγκωσης στο έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών, σε μια εποχή που η χώρα μας βίωνε τις συνέπειες της παγκόσμιας ενεργειακής κρίσης που είχε ξεσπάσει.
Η φορολογία των επιβατικών αυτοκινήτων, εκείνη την εποχή, βασιζόταν στο νόμο 363/76.
Βάσει αυτού, ο φόρος κατανάλωσης προβλεπόταν στις 23 δραχμές ανά κυβικό εκατοστό για αυτοκίνητα έως 1.200 κ.εκ, στις 28 δραχμές ανά κυβικό εκατοστό έως τα 1.800 κ.εκ και στις 40 δρχ σε αυτοκίνητα άνω των 1.800 κ.εκ. Για αυτοκίνητα δασμολογητέας αξίας άνω των 50.000 δρχ. προβλεπόταν προσαύξηση 2% ανά επιπλέον 1.000 δραχμές.
Με τα νέα μέτρα, ο φόρος κατανάλωσης έπαιρνε προσαύξηση κατά 4% ανα 1.000 δρχ, για δασμολογητέα αξία άνω των 25.000 δρχ (!).
Επιπλέον, ίσχυσε αύξηση κατά 100% της εφάπαξ εισφοράς των επιβατικών αυτοκινήτων (αλλά και των μοτοσυκλετών).
Έτσι, για αυτοκίνητα έως 1.200 κ.εκ. η εισφορά αυξήθηκε από 50 δρχ. ανά κυβικό εκατοστό, σε 100 δραχμές. Για αυτοκίνητα από 1.200 έως 1.800 κ.εκ. από 100 δραχ. πήγε στις στις 200 δρχ ανά κυβ. εκατοστό., ενώ αντίστοιχες αυξήσεις υπήρξαν και για αυτοκίνητα άνω των 1.800 ε.εκ.
Σε όλα τα παραπάνω, προστέθηκε και η αύξηση κατά 200% (!) στα τέλη χαρτοσήμου κατά τη μεταβίβαση των αυτοκινήτων κάθε κατηγορίας. Το μέτρο ίσχυσε άμεσα, χωρίς περίοδο χάριτος, που σημαίνει ότι τα αυτοκίνητα που είχαν ήδη εισαχθεί αλλά δεν είχαν ταξινομηθεί έως τις 4 Ιουλίου δεν εξαιρούνταν της αύξησης!
Ο Θεοχαράκης, αντιπρόσωπος της Datsun-Nissan, σε απάντηση της πολιτικής αυτής προσέφερε σε όλους όσοι είχαν κλείσει αυτοκίνητο έως τις 3 Ιουλίου, με παράδοση τους μήνες Ιούλιο, Αύγουστο και Σεπτέμβριο, έκπτωση κατά 20.000 έως 30.000 δραχμές, βάσει των νέων τιμών που διαμορφώθηκαν με τα μέτρα της κυβέρνησης.
Στο πρώτο εξάμηνο του έτους, είχαν διατεθεί στη χώρα μας περί τα 54.000 νέα επιβατικά, εκ των οποίων το 75%, περίπου, αφορούσε αυτοκίνητα έως 1.200 κ.εκ. Κάμψη είχε παρουσιάσει η αγορά τον Μάιο και Ιούνιο. Φυσικά όλοι περίμεναν πολύ μεγαλύτερη πτώση μετά την επιβολή των νέων μέτρων, όπως και έγινε.
Σημαντική αύξηση υπήρχε και στην τιμή της βενζίνης, συνέπεια της ενεργειακής κρίσης, ενώ το μέτρο της εκ περιτροπής κυκλοφορίας των αυτοκινήτων για εξοικονόμηση καυσίμων, επεκτάθηκε και τα Σαββατοκύριακα . Η αρχή έγινε το Σάββατο 7 Ιουλίου 1979 και αφορούσε και στα αγροτικά και επαγγελματικά αυτοκίνητα με ωφέλιμο φορτίο έως 1 τόνο.
Σε πνεύμα οικονομίας κινήθηκε και το ίδιο το κράτος, όπου αποφάσισε την αντικατάσταση 147 παλιών αυτοκινήτων του δημοσίου, μεγάλου κυβισμού, με νέα πιο οικονομικά. Η απόφαση πάρθηκε με γνώμονα τον περιορισμό των δαπανών σε ανταλλακτικά και (κυρίως) κατανάλωσης βενζίνης. Έτσι, διάφοροι κρατικοί λειτουργοί θα εφοδιάζονταν με 60 καινούργιες Mercedes 230 (!!!) και με 87 νέα Peugeot 504.
Τα συνολικά έσοδα του κράτους από φόρους στα καινούργια αυτοκίνητα, το 1979, ανήλθαν σε 15.470.000.000 δρχ. Μετά την αύξηση της φορολογίας και τη μείωση των πωλήσεων Ι.Χ επιβατικών, την επόμενη χρονιά (1980) υπήρξε σημαντική μείωση και των εσόδων, στα 9.881.000.000 δρχ.
Με 60 νέες Mercedes 230 θα εφοδιαζόταν το κράτος για τις ανάγκες του δημοσίου,
το καλοκαίρι του 1979.
Β.Α
Έρευνα: Hellenic Motor History © 2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου