Το νέον Φορδ... 1930

Mια διαφήμιση της Ford Motor Company, από τον Φεβρουάριο του 1930. 

Απολαυστικό το κείμενο... 

B.A

Αρχείο: Hellenic Motor History

Fiat Topolino 1939

Ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά, προπολεμικά, αυτοκίνητα της ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας. To Fiat 500 ("Topolino"), σε καταχώρηση τον Ιανουάριο του 1939. Αντιπροσωπεία η "ΦΙΑΤ Ελληνική Α.Ε", που εκπροσωπούσε την ιταλική εταιρία στη χώρα μας, από το 1926. 

Fiat 500

Β.Α

Αρχείο Hellenic Motor History

Διαφήμιση της Lincoln το 1927

H Lincoln αποτελεί θυγατρική εταιρία της Ford Αμερικής (από το 1922), με προσανατολισμό στη κατασκευή αυτοκινήτων πολυτελείας. Στην Ελλάδα, κατά τον μεσοπόλεμο, εισάγονταν και πωλούνταν μέσω των κατά τόπους αντιπροσώπων της Ford Motor Company. Η συγκεκριμένη διαφήμιση είναι από τον Οκτώβριο του 1927, με αντιπροσωπεία στην Αθήνα εκείνη τη περίοδο, την "ΑΘΗΝΑ Α.Ε". 

Β.Α

Αρχείο: Hellenic Motor History

Η ιστορία της Peugeot στην Ελλάδα. Η γαλλική φίρμα με πάνω από έναν αιώνα παρουσίας στην εγχώρια αγορά αυτοκινήτου.

 

Η Peugeot είναι μια από τις πλέον ιστορικές αυτοκινητοβιομηχανίες διεθνώς.
Στη χώρα μας έχει υπάρξει μια από τις φίρμες με σημαντική παρουσία στην αγορά, για πολλές δεκαετίες.
Το όνομα της Peugeot στην Ελλάδα ήταν γνωστό πριν την διάδοση του αυτοκινήτου, εφόσον κυκλοφορούσαν στην εγχώρια αγορά τα ποδήλατα της εταιρείας. 
Η πρώτη επίσημη αντιπροσωπεία των αυτοκινήτων Peugeot στην χώρα μας, φέρεται να είναι η επιχείρηση "Φεγγάρης-Ράδοβιτς & Σια", πίσω στο 1913. Η έδρα της ήταν αρχικά στην οδό Σταδίου 31 και από το 1915 επί της Σταδίου 19. Kατά συνέπεια πρόκειται για έναν από τους κατασκευαστές με την μακροβιότερη παρουσία στην χώρα μας. Kατά την διάρκεια του μεσοπολέμου συναντάμε ακόμα δύο εισαγωγικές επιχειρήσεις για τα αυτοκίνητα Peugeot. Αρχικά την Α.Ε.Β.Ε.Μ "Ερμής" με έδρα επί της Γ' Σεπτεμβρίου & Χαλκοκονδύλη και στην συνέχεια την "Φωτιάδης-Λιοπυράκις" επί της οδού Ακαδημίας. Η τελευταία συνέχισε την δραστηριότητά της και μετά τον πόλεμο, με την έδρα της πλέον στην οδό Χαριλάου Τρικούπη. 

Όμως η επιχείρηση που πραγματικά συνέδεσε το όνομά της με αυτό της γαλλικής φίρμας μεταπολεμικά ήταν η "ΙΜΠΟΡΤΕΞ" Α.Ε.
Μέτοχοι της εταιρείας ήταν ο Ηλίας Σάρρας, ο Δήμος Πιτούλης και ο Αναστάσιος Ποταμιάνος. Ο Ηλίας Σάρρας ήταν και ο διευθύνων σύμβουλος της "ΙΜΠΟΡΤΕΞ". Στις αρχές της δεκαετίας του '50 η έκθεση της Peugeot βρισκόταν στην οδό Πατησίων 63, που ήταν και η έδρα για τα γαλλικά αυτοκίνητα Delahaye που έφερνε στην χώρα μας ο Ηλίας Σάρρας μαζί με τον Ν. Παναγόπουλο. Σύντομα η έδρα μεταφέρθηκε στην οδό Ακαδημίας 27. Εκτός από τα αυτοκίνητα Peugeot, τα επόμενα χρόνια η "ΙΜΠΟΡΤΕΞ" Α.Ε ανέλαβε την αντιπροσωπεία των ολλανδικών επιβατικών αυτοκινήτων και λεωφορείων της DAF και των εξωλέμβιων μηχανών Johnson. Επίσης έφερνε στην χώρα μας τις μοτοσυκλέτες και τα scooter της ιταλικής Ducati.
 
Στις 28 Μαΐου 1960 έγιναν τα εγκαίνια των νέων εγκαταστάσεων της "ΙΜΠΟΡΤΕΞ" Α.Ε στην Λεωφ. Συγγρού 93. Το κτίριο ήταν έργο του αρχιτέκτονα Νικ. Νικολαΐδη και εκτός από τα γραφεία και την έκθεση, στέγαζε αποθήκη ανταλλακτικών, πλυντήριο, πρατήριο καυσίμων της Mobil Oil και συνεργεία (αργότερα τα κεντρικά ήταν στη Λ. Συγγρού 97).
Εκείνη τη μέρα έγινε εκεί και η επίσημη παρουσίαση του Peugeot "404" στην χώρα μας.
Tην δεκαετία του '50 είχαν προηγηθεί τα επιτυχημένα "203" και "403". Το τελευταίο είχε παρουσιαστεί στην ελληνική αγορά στις αρχές καλοκαιριού του 1955 και συνέχισε να πωλείται ως το 1966, παράλληλα με το "404".

 

Peugeot 403.

H Peugeot είχε δυναμική παρουσία στην ελληνική αγορά κατά τη δεκαετία του '60, αποτελώντας μακράν την δημοφιλέστερη γαλλική εταιρεία στη χώρα μας. Το 1962 ήρθε στη τρίτη θέση των πωλήσεων, ενώ και τα επόμενα χρόνια ήταν σταθερά μέσα στις πέντε δημοφιλέστερες. 

Την άνοιξη του 1965 παρουσιάστηκε στην χώρα μας το μικρό Peugeot 204,  στους 8 φορ. ίππους και η Peugeot διέθετε πλέον στη γκάμα της τρία μοντέλα (204,403,404). Ήταν αποτελούσε σημαντική προσθήκη στην εγχώρια αγορά, εφόσον βρισκόταν στην πιο εμπορική κατηγορία και ήταν διαθέσιμο ως 4θυρο sedan και break (station wagon) στα 1.130 κ.εκ. Τον Μάρτιο του 1967 παρουσιάστηκαν στη χώρα μας και οι εκδόσεις coupe & cabriolet του μοντέλου. To φθινόπωρο εκείνης της χρονιάς δέχτηκε μια ανανέωση και το "404" με νέο εσωτερικό ενώ παρουσιάστηκε η έκδοση με μικρότερο κινητήρα στα 1.468 cc (10 φορ. ίπποι) με την ονομασία "Comfort". 

Ο Ηλίας Σάρρας είχε εκφράσει εκείνη την εποχή τη πρόθεση για τη δημιουργία στην Ελλάδα μονάδας κατασκευής των γαλλικών αυτοκινήτων. Όμως αυτό το σχέδιο ουδέποτε πραγματοποιήθηκε. Μάλιστα εκείνη την περίοδο είχε επισκεφτεί τη χώρα μας ο Roland Peugeot, της οικογένειας που ίδρυσε τη γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία. Εκτός από την σύζυγό του τον συνόδευαν και εννέα συνεργάτες επιτελείς του εργοστασίου και συναντήθηκε με τον Ηλία Σάρρα, αλλά έγινε δεκτός και από τον Βασιλιά Κωνσταντίνο, μαζί με τον υπηρεσιακό Πρωθυπουργό κ. Ι. Παρασκευόπουλο.

Περί το 1974 στην "ΙΜΠΟΡΤΕΞ" Α.Ε συμμετείχε και ο Ιωάννης Σάρρας, γιος του Ηλία Σάρρα. Για όλη αυτή την περίοδο η ελληνική αντιπροσωπεία ήταν ιδιαίτερα δραστήρια, με δυναμική προώθηση των αυτοκινήτων Peugeot. 

Τα αμέσως επόμενα χρόνια η σειρά των μοντέλων Peugeot άρχισε να εμπλουτίζεται με νέα μοντέλα. Στις αρχές Νοεμβρίου 1968 ξεκίνησε στην χώρα μας η διάθεση του νέου μεγάλου Peugeot "504", με κινητήρα στα 1.796 cc. To συγκεκριμένο μοντέλο κατέκτησε τον ευρωπαϊκό τίτλο "Αυτοκίνητο της Χρονιάς" για το 1969. Το φθινόπωρο του 1970 παρουσιάστηκε η έκδοση με τον κινητήρα στα 2.000 cc. Λίγους μήνες νωρίτερα είχε παρουσιαστεί στην ελληνική αγορά και το μικρότερο Peugeot "304" με κινητήρα στα 1.300 cc (9 φορ. ίπποι), άρα απευθυνόταν σε ένα ευρύτερο αγοραστικό κοινό. Το "304" αποδείχθηκε ιδιαίτερα επιτυχημένο στην Ελλάδα, ενώ περί τα τέλη του 1972 απέκτησε έκδοση με κινητήρα 1.130 cc στην χαμηλότερη κλίμακα των 8 φορ. ίππων.

Κατά τη δεκαετία του '70 η Peugeot παρέμεινε δημοφιλής στην χώρα μας, όμως δεν διέθετε την δυναμική που είχε αναπτύξει κατά την δεκαετία του '60.

Στα τέλη Μαΐου 1978 ήταν διαθέσιμο στην ελληνική αγορά και ένα νέο μοντέλο, το μεσαίο οικογενειακό Peugeot "305". H παρουσίασή του στο εξωτερικό είχε γίνει το φθινόπωρο του 1977 και τυπικά αντικαθιστούσε το "304", το οποίο όμως διαθέσιμο παράλληλα ως τα τέλη του 1979 (στην έκδοση break ως το 1980). 

Το Peugeot "305" εισήχθη αρχικά σαν 1.300 (1.290 cc GL ή GR, 9 φορ. ίπποι) και σαν 1.500 (1.472 cc SR, 10 φορ. ίπποι). Στις 23 Ιανουαρίου 1980 η "ΙΜΠΟΡΤΕΞ" Α.Ε παρουσίασε στην χώρα μας την πιο προσιτή έκδοση στα 1.127 cc (8 φορ. ίπποι), λόγω της αύξησης στη φορολογία των Ι.Χ αυτοκινήτων. και στην τιμή των καυσίμων, λίγους μήνες πριν. 

Peugeot 305.

Σημαντική ήταν η παρουσίαση του μικρού Peugeot "205" το 1983, που όμως στην Ελλάδα εμφανίστηκε τον Ιανουάριο του 1984. Το νέο γαλλικό supermini ήταν ιδιαίτερα αξιόλογο όμως στην χώρα μας δεν έτυχε της υποδοχής που θα του άξιζε. Άλλωστε η Peugeot εκείνη τη περίοδο δεν παρουσίαζε κάποια ιδιαίτερη δυναμική στην εγχώρια αγορά. Μάλιστα από τα μέσα της δεκαετίας του '80 εμφάνισε σημαντική κάμψη στις πωλήσεις της. Από τις 1.137 μονάδες και ποσοστό 1.4% το 1985, έφτασε στις 443 μονάδες και ποσοστό 0.9% το 1987. Και αυτό παρά το γεγονός ότι από το καλοκαίρι του 1986 είχε διαθέσιμο το νέο της μοντέλο στην δημοφιλέστερη κατηγορία των μικρομεσαίων στους 8 φορ. ίππους (1.100 cc), το Peugeot "309". 

Στα μέσα του 1988 μια νέα εποχή ξεκινούσε για την Peugeot στην Ελλάδα. Την γαλλική φίρμα εκπροσωπούσε πλέον η "Lion Hellas" Α.Ε, με νέο δίκτυο πωλήσεων, συντήρησης και ανταλλακτικών. Η έδρα της νέα επιχείρησης ήταν στην Λεωφ. Συγγρού 64. 

Η Peugeot ανέκτησε το χαμένο έδαφος και ανέπτυξε νέα δυναμική από τις αρχές της δεκαετίας του '90, κυρίως χάρη στη παρουσία του μικρού "106" στη γκάμα της. Το 1992 βρέθηκε στην πρώτη δεκάδα της γενικής κατάταξης για πρώτη φορά από το 1978 και κατέκτησε την έβδομη θέση με ποσοστό 5.4% και αύξηση +74.7% στις πωλήσεις της. Συνολικά, η Peugeot είχε παρουσία στο ελληνικό top 10 για το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του '90. Tην άνοιξη του 1993 παρουσιάστηκε στην Ελλάδα το νέο μικρομεσαίο Peugeot "306", με κινητήρες στα 1.400 & 1.600 cc. 

Το 2002 αποτέλεσε χρονιά σταθμό για τη Peugeot στην Ελλάδα, κερδίζοντας την δεύτερη θέση των πωλήσεων με 22.313 μονάδες και ποσοστό 8.3%. Υπεύθυνα για την επιτυχία ήταν τα "206" και "307". Το δεύτερο αποτέλεσε και το best seller στην κατηγορία με τα μικρομεσαία μοντέλα εκείνη τη χρονιά, η πρώτη φορά που η Peugeot σημείωσε τόσο μεγάλη επιτυχία στην χώρα μας σε αυτό το κομμάτι της αγοράς. Στο τέλος του 2013 η "Lion Hellas" A.E. (του ομίλου Θεοχαράκη) έπαψε να αντιπροσωπεύει τα προϊόντα της Peugeot στην χώρα μας, με τη διανομή τους να έχει περάσει από 1/1/2014 στον όμιλο Συγγελίδη. 

Το Peugeot 404 αποτέλεσε ένα από τα πιο επιτυχημένα εμπορικά αυτοκίνητα στη χώρα μας κατά τη δεκαετία του '60. Με κινητήρες στους 10 & 11 φορ. ίππους, ήταν διαθέσιμο σε όλους τους τύπους αμαξωμάτων (sedan, break, coupe, cabriolet).

H Peugeot βελτίωσε σημαντικά την θέση της στην ελληνική αγορά την δεκαετία του '90, με το "106" να σημειώνει την μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία.

Το Peugeot "307" (φωτογραφία) ήταν το δημοφιλέστερο μικρομεσαίο μοντέλο στη χώρα μας το 2002 και, μαζί με το μικρό "206", ώθησε την εταιρεία στην 2η θέση των πωλήσεων.

  

To Peugeot "304" ήταν το σημαντικότερο μοντέλο της γαλλικής εταιρείας στην ελληνική αγορά κατά την δεκαετία του '70.

 

B.A

Έρευνα & αρχείο  © Hellenic Motor History 

Στοιχεία πωλήσεων: ΣΕΑΑ  

Διαφήμιση Büssing NAG το 1935

Γερμανικά φορτηγά και λεωφορεία Büssing NAG, Δεκέμβριος 1935. Αντιπρόσωπος ο Παναγιώτης (Τάκης) Κορωναίος. Από αυτόν εξαγόρασαν το δικαίωμα αντιπροσώπευσης οι αδελφοί Σφακιανάκη στις αρχές τις δεκαετίας του '60 και ίδρυσαν την Büssing Ελλάς. Το 1935 διατέθηκαν στη χώρα μας συνολικά 1.141 νέα φορτηγά και λεωφορεία, έναντι 719 το 1934.

Β.Α 

Αρχείο Hellenic Motor History

Διαφήμιση της Opel το 1939

Διαφήμιση του Opel Kapitän, στις αρχές Ιουλίου 1939. Αντιπροσωπεία εκείνη την εποχή ήταν η "ΑΘΗΝΑ Α.Ε".

Το μεγάλο μοντέλο της γερμανικής εταιρίας, είχε παρουσιαστεί επίσημα την άνοιξη εκείνης της χρονιάς και ήταν διαθέσιμο με κινητήρα 6 κυλίνδρων, χωρητικότητας 2.5 λίτρων.

Opel Kapitän (1939-1940)

Β.Α

Αρχείο: Hellenic Motor History

Διαφήμιση της D.K.W το 1939

Διαφήμιση της γερμανικής D.K.W. στα τέλη Ιανουαρίου 1939, με αναφορά στη διάκριση της εταιρίας στο Ράλλυ Μόντε Κάρλο. Τα αυτοκίνητα για τη διοργάνωση είχαν αναχωρήσει από την Αθήνα, το βράδυ της 17ης Ιανουαρίου 1939, με αφετηρία το Παναθηναϊκό Στάδιο. Το αναφερόμενο D.K.W του ολλανδού Κορνέλιους, έφερε τον αριθμό 5. Συνολικά βρίσκονταν εκεί 35 αυτοκίνητα, με δυο ελληνικές συμμετοχές. Τον Γ. Ζαφειρίου (Νο 76), με αυτοκίνητο Matford και τον Β. Στεφανίδη (Νο 123), με αυτοκίνητο LaSalle.

Β.Α

Έρευνα & αρχείο: Hellenic Motor History

Διαφήμιση της "ΑΘΗΝΑ Α.Ε" το 1928

Kαταχώρηση της "ΑΘΗΝΑ, Ανώνυμος Εταιρία Αυτοκινήτων", τον Δεκέμβριο του 1928. Μια επιχείρηση με έντονη δραστηριότητα στο χώρο του αυτοκινήτου, προπολεμικά. Είχε ιδρυθεί το 1919. Το συγκεκριμένο διάστημα ως αντιπρόσωπος της Ford στην Αθήνα, αλλά και της Reanult. Επίσης, είχε αναλάβει τα ελαστικά Continental. Τον Οκτώβριο του 1933 η έδρα της επιχείρησης μεταφέρθηκε στην οδό Σταδίου 4, στο Μέγαρο Μετοχικού Ταμείου Στρατού. Με την ανάθεση της αντιπροσωπείας Ford στον Κοντέλλη, το 1931, η "ΑΘΗΝΑ" σταμάτησε την διάθεσή τους αν και, τουλάχιστον για κάποιο διάστημα, συνέχισε με την εμπορία ανταλλακτικών Ford. Στη συνέχεια, κατά τις αρχές της δεκαετίας του '30, ανέλαβε την πώληση προϊόντων της General Motors (Buick, Cadillac, Opel, Vauxhall, Bedford, Pontiac, G.M.C). Κανένας από τους μετόχους της, δεν διέθετε την πλειοψηφία του κεφαλαίου.

Β.Α

Έρευνα & αρχείο: Hellenic Motor History

Garage στην Αθήνα του μεσοπολέμου.

Mε την σταδιακή διάδοση του αυτοκινήτου στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου, δημιουργήθηκαν νέες ανάγκες, τις οποίες ήρθαν να καλύψουν νέες επιχειρηματικές δραστηριότητες.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, εντάσσονταν και οι σταθμοί αυτοκινήτων ή αλλιώς, γκαράζ.
Διάφοροι τέτοιοι σταθμοί έκαναν την εμφάνισή τους από νωρίς στη πρωτεύουσα. Το πρώτο γκαράζ που ιδρύθηκε, θεωρείται αυτό του Ευστάθιου Σαρδέλη στη Πανεπιστημίου 47, χωρίς όμως να είναι γνωστό το πότε ακριβώς. Το 1924 κάνει την εμφάνισή του ένα νέο "μέγα" γκαράζ, των Αδελφών Μηλά, επί της οδού Καρόλου 28. Βέβαια, αυτά δεν ήταν τα μοναδικά.
Όμως, εκτός από τη φύλαξη των αυτοκινήτων, σκοπός των γκαράζ ήταν να προσφέρουν και άλλες υπηρεσίες, όπως το πλύσιμο ή η λίπανση του οχήματος.
Οι απαιτήσεις, πάντως, για τη κάλυψη των ολοένα και αυξανόμενων αναγκών κάνει απαραίτητη την ύπαρξη νέων σύγχρονων γκαράζ στην Αθήνα.
Τη καλύτερη απάντηση έρχεται να δώσει ο σταθμός αυτοκινήτων των Αδελφών Απέργη.
Ο σταθμός αυτός δεν ήταν μόνο ένα μεγάλο σε κλίμακα γκαράζ, αλλά διέθετε και τον πλέον σύγχρονο εξοπλισμό, ενώ αποτελούσε και ένα μοντέρνο αρχιτεκτονικά κτίριο. Κατασκευάστηκε τη περίοδο 1936-1938 σε σχέδια του αρχιτέκτονα Ρένου Κουτσούρη, επί της οδού Κανάρη 3 στο Κολωνάκι.
Το επταώροφο γκαράζ, είχε χωρητικότητα 150 αυτοκινήτων. Στο ισόγειο υπήρχε μια περιστροφική  πλατφόρμα για την μετακίνηση των οχημάτων, με δυνατότητα εφοδιασμού καυσίμων από τέσσερις αντλίες ή λίπανσης. Στο υπόγειο υπήρχε ολοκληρωμένη μονάδα συντήρησης, ενώ γινόταν και καθαρισμός με αντλία υψηλής πίεσης. Υδραυλικοί ανυψωτήρες έδιναν τη δυνατότητα για πλύσιμο και κάτω από το αυτοκίνητο, ενώ υπήρχε και εξοπλισμός για καθαρισμό στο εσωτερικό του.
Η φροντίδα του οχήματος έφτανε μέχρι στην αφαίρεση των υπολειμμάτων και των ακαθαρσιών από τη βαλβολίνη στο κιβώτιο ταχυτήτων, με ειδικό απορροφητικό μηχάνημα. Φυσικά, γίνονταν και άλλες εργασίες όπως, ο έλεγχος της πίεσης των ελαστικών ή η αλλαγή αυτών καθώς και ευθυγράμμιση.
Όμως και η διαδικασία της φύλαξης των αυτοκινήτων γινόταν με σύγχρονο τρόπο. Δύο ανελκυστήρες αλλά και ειδικοί μεταφορείς φρόντιζαν για τη μετακίνηση τους σε κάθε όροφο. Επιπλέον, σε όλα τα επίπεδα του σταθμού, υπήρχαν εσωτερικά τηλέφωνα και θέρμανση.

Ο σταθμός αυτοκινήτων των Αδελφών Απέργη στην οδό Κανάρη 3. (1938) 

Διαφήμιση του υπερσύγχρονου, εκείνη την εποχή, επταώροφου γκαράζ των Αδελφών Απέργη.

Β.Α

Αρχείο Hellenic Motor History

Ford Laser. Το "ιαπωνικό" μοντέλο της Ford στην ελληνική αγορά.

Διαφήμιση της ΣΤΑΚΟΡ για το Ford Laser, τον Ιούνιο του 1982.

Όπως σε όλο τον κόσμο, έτσι και στην ελληνική αγορά αυτοκινήτου, εκτός από τα best sellers ή τα μοντέλα που έχουν μια αξιοπρεπή εμπορική παρουσία, υπάρχουν και αυτά που περνάνε απαρατήρητα από το ευρύ αγοραστικό κοινό. Έτσι, έρχονται και φεύγουν χωρίς να τα θυμάται κανείς μετά από λίγο καιρό. Μια τέτοια περίπτωση αποτελεί και το Ford Laser. Το συγκεκριμένο μοντέλο ήταν προϊόν συνεργασίας μεταξύ της Ford και της Mazda και προοριζόταν κυρίως για την αγορά της Αυστραλίας. Βασιζόταν μηχανικά και σχεδιαστικά στο Mazda 323 εκείνης της περιόδου. Εισήχθη με τον κινητήρα των 1.100 κ.εκ. απόδοσης 55 ίππων, προερχόμενο από την ιαπωνική εταιρία. Είχε παρουσιαστεί την άνοιξη του 1981 και στην Ελλάδα έκανε την εμφάνισή του στα μέσα του 1982. Ουσιαστικά, η Ford διέθετε εκείνη την εποχή στη χώρα μας δύο μοντέλα στην ίδια κατηγορία. Το Laser 1ης γενιάς και το Escort 3ης γενιάς. Οι πωλήσεις του Laser παρέμειναν καθηλωμένες σε χαμηλά επίπεδα, αντίθετα το Escort αποτέλεσε ένα από τα best seller της εγχώριας αγοράς κατά τη δεκαετία του '80. Το "ιαπωνικό" Ford δεν μπόρεσε να ανταγωνιστεί σε πωλήσεις ούτε το Mazda 323. Παρόλα αυτά για ένα μικρό χρονικό διάστημα ήρθε στην χώρα μας και η ανανεωμένη έκδοση του μοντέλου, που όμως προσέλκυσε ακόμα λιγότερους αγοραστές και σύντομα μπήκε στο περιθώριο. Η ελληνική αγορά είναι η μοναδική ευρωπαϊκή αγορά στην οποία κυκλοφόρησε το Laser. Η "ιδιομορφία" αυτή ενδεχομένως να έχει σχέση με τη συμμετοχή του Ιωάννη Κορτέση τόσο στη ΣΤΑΚΟΡ (Ford) όσο και στην ΕΛΜΑ (Mazda) ως βασικού μετόχου. Το Laser ήταν βέβαια διαθέσιμο στο σύνολο του δικτύου Ford στην χώρα μας, φυσικά και από τον Κοντέλλη. Μια εκδοχή σχετικά με την εισαγωγή του στην χώρα μας ήταν η προσπάθεια να καλυφθεί το κενό που δημιουργούσε η υψηλή ζήτηση για το Escort, που είχε ως συνέπεια ελλείψεις σε ετοιμοπαράδοτα αυτοκίνητα.Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για μια ελληνική "αποκλειστικότητα" στην Ευρώπη, προφανώς με πρωτοβουλία του τοπικού δικτύου αντιπροσώπων. 

B.A

Hellenic Motor History

Η Edsel στην Ελλάδα και η "Όθων Λέφας-Τετενές" Ε.Π.Ε.

H Edsel ήταν μια θυγατρική εταιρεία που ίδρυσε η Ford Αμερικής το 1957, με σκοπό να καλύψει όσον το δυνατό μεγαλύτερο κομμάτι της αγοράς. Το εγχείρημα αποδείχθηκε ως μια από τις μεγαλύτερες αποτυχίες στην ιστορία της αυτοκινητοβιομηχανίας.
Μόλις δυο χρόνια μετά την έναρξη της παραγωγής, η Ford απέσυρε την φίρμα Edsel από την αγορά. Οι λόγοι ήταν πολλοί. Κάποιοι θεωρούν ότι η χρονική περίοδος που "έριξε" η μητρική εταιρεία τα Edsel στη μάχη ήταν λάθος. Λέγεται ακόμα και για στρατηγικά λάθη όσον αφορά στο marketing, ενώ τελικά δεν ήταν ξεκάθαρο ποια ήταν η θέση τους στην αγορά. Υποτίθεται θα γεφύρωνε το κενό μεταξύ των "λαϊκών" Ford και των περισσότερο αναβαθμισμένων μοντέλων της Mercury, όμως η τιμολογιακή πολιτική έκανε τα όρια δυσδιάκριτα.
Χαρακτηριστική ήταν η σχεδίαση της πρώτης γενιάς των Edsel με τη στενή, τονισμένη κάθετη μάσκα.
Παρόλα αυτά, τα Edsel εισήχθησαν και στην Ελλάδα. Αποκλειστικός αντιπρόσωπος στη χώρα μας, από τα τέλη του 1957, ήταν ο  Όθων Κ. Λέφας-Τετενές. Τα κεντρικά γραφεία και η έκθεση των αυτοκινήτων Edsel, ήταν επί της Λεωφόρο Συγγρού 110. Το service που διέθετε βρισκόταν στην οδό Πατησίων 181 & Κύπρου.
Ο Όθων Λέφας-Τετενές δεν ασχολήθηκε μόνο με το εμπόριο αυτοκινήτων. Αυτή ήταν μόνο μια από τις δραστηριότητες που ανέπτυξε.
Επρόκειτο για έναν πλούσιο μεγαλοκτηματία και γενικό διευθυντή της εταιρείας " Όθων Λέφας-Τετενές & Σία" με παρουσία στο χώρο των κατασκευών. Επίσης ίδρυσε την " Όθων Κ. Λέφας-Τετενές  Ξενοδοχιακαί & Τουριστικαί Επιχειρήσεις Α.Ε."
Το όνομα του απασχόλησε τον ημερήσιο Τύπο, σχετικά με τη δίκη που αφορούσε το ιδιοκτησιακό καθεστώς του μεγάρου Βούρου στο Σύνταγμα. Αρχικά είχε κατηγορηθεί ότι παρουσίασε πλαστά έγγραφα της διαθήκης του αρχικού ιδιοκτήτη (Δημ. Βούρου), όμως στο τέλος αθωώθηκε. Ο δικαστικός αγώνας είχε ξεκινήσει στα τέλη του 1958 και έληξε στα μέσα του 1963. Τελικά το ακίνητο πέρασε στα χέρια του και λίγο αργότερα κατεδαφίστηκε με σκοπό την ανέγερση πολυώροφου ξενοδοχείου.
Μέσα σε αυτό το διάστημα (αρχές δεκαετίας '60) ο  Όθων Λέφας-Τετενές είχε κατέβει στον στίβο της πολιτικής, ως υποψήφιος βουλευτής της Ε.Ρ.Ε του Κων. Καραμανλή, στη Β' Περιφέρεια Αθηνών.
Όμως οι δραστηριότητες του επεκτάθηκαν και στον χώρο των εντύπων, ως εκδότης και διευθυντής του περιοδικού "Ο Αιών". Ήταν ένα μηνιαίο έντυπο πολιτικού, οικονομικού και κοινωνικού περιεχομένου.
Υπήρξε, επίσης, Πρόεδρος του "Ελληνικού Εθνικού Οργανισμού Αποδήμου Ελληνισμού".
Το 1958 είχε εκλεγεί Α' Αντιπρόεδρος της νεοσύστατης -τότε- Πανελληνίου Ενώσεως Ιδιοκτητών Αυτοκινήτων και Τουρισμού Ι.Χ.
Όσον αφορά την " Όθων Κ. Λέφας-Τετενές Ε.Π.Ε", εκτός από την αντιπροσωπεία της Edsel, είχε αναλάβει ταυτόχρονα και τη διάθεση των μοντέλων της Ford Werke Δ. Γερμανίας (επιβατικά & φορτηγά). Είναι άγνωστο αν συνέχισε με αυτά και μετά την απόσυρση της Edsel από την αγορά, στα τέλη του 1959.
Τα επιβατικά μοντέλα της αμερικάνικης εταιρείας, στόχευαν εκείνη την εποχή στη χώρα μας κυρίως στη αγορά του ταξί. Για το 1959 τα διαθέσιμα μοντέλα στην εγχώρια αγορά ήταν με 6κύλινδρα μοτέρ.
Βέβαια δεν είναι γνωστό πόσα τέτοια αυτοκίνητα κυκλοφόρησαν, πάντως σίγουρα κάποια λίγα (έως ελάχιστα) Edsel έδωσαν το παρόν στους ελληνικούς δρόμους.

To Εdsel Ranger 4door Sedan του 1958, η βασική έκδοση της πρώτης γενιάς των μοντέλων της εταιρείας. Παρουσιάστηκε τον Σεπτέμβριο του 1957 και ένα χρόνο αργότερα έκανε την εμφάνισή της η δεύτερη γενιά (μοντέλο 1959). Τον Οκτώβριο του '59 η Edsel παρουσίασε την τρίτη και τελευταία γενιά, μοντέλο 1960. Λίγες μόλις εβδομάδες αργότερα η παραγωγή σταμάτησε και η Edsel αποσύρθηκε από την αγορά. Άγνωστο αν κάποια από τα λίγα μοντέλα του '60 που παρήχθησαν, ήρθαν στη χώρα μας.  

Διαφήμιση Edsel, τον Μάρτιο του 1959.

Β.Α

Έρευνα & αρχείο: Hellenic Motor History

Triumph & ΗΝΙΟΧΟΣ Α.Ε

Η ΗΝΙΟΧΟΣ Α.Ε. ιδρύθηκε το 1962. Μέτοχοι ήταν οι Σωκράτης Κ. Φωστηρόπουλος (αδελφός του Μιχάλη Κ. Φωστηρόπουλου της ΒΙΑΜΑΞ), Ηλίας Αναστασιάδης και Χαράλαμπος Ακρίτας. Η επιχείρηση ανέλαβε την αντιπροσωπεία των βρετανικών αυτοκινήτων της Triumph. Η έδρα της ήταν αρχικά στην οδό Πατησίων 46, ενώ διέθετε συνεργείο στην Λεωφ. Αθηνών 167. Το υποκατάστημα Θεσσαλονίκης βρισκόταν στην Μεγ. Αλεξάνδρου 43. Έως εκείνη την εποχή (1962) τα Triumph έφερνε στην Ελλάδα, η "Ανώνυμος Εταιρία Αυτοκινήτων ΑΧΙΛΛΕΥΣ", τα κεντρικά της οποίας βρίσκονταν στην οδό Πατησίων 130, με υποκατάστημα στη Λεωφ. Συγγρού. Την εποχή που ανέλαβε η "ΗΝΙΟΧΟΣ Α.Ε." ήταν διαθέσιμα στη χώρα μας τα μικρά Triumph Herald 1200 σε διάφορες εκδόσεις (2πορτο saloon, convertible, coupe & estate) καθώς και το θρυλικό Spitfire 4. H επιχείρηση ανέλαβε και άλλες βρετανικές μάρκες, ενώ αργότερα η έδρα της μεταφέρθηκε στη Λεωφ. Θησέως 9, στη Καλλιθέα.

Triumph Herald 1200

ΗΝΙΟΧΟΣ, Triumph, Σεπτέβριος 1967

Β.Α

Hellenic Motor History