H Daihatsu στην Ελλάδα. Η πορεία της εταιρείας στην ελληνική αγορά, η εγχώρια παραγωγή από την "Αουτομεκάνικα" και το τέλος.

 

H Daihatsu Motor Co. Ltd. ιδρύθηκε το 1951 όμως οι ρίζες της πάνε πίσω στο 1907, με την ίδρυση της Hatsudoki Seizo Co. Ltd. στην Οσάκα. Η εταιρεία είχε ξεκινήσει να κατασκευάζει τρίκυκλες μοτοσυκλέτες από την δεκαετία του '30, οπότε χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά η ονομασία Daihatsu. Συνέχισε να παράγει τρίκυκλα οχήματα μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, μια κατηγορία πολύ δημοφιλής στην Ιαπωνία την δεκαετία του '50. Η πρώτη εμπορική επιτυχία της Daihatsu ήρθε στα τέλη της δεκαετίας του '50 με το τρίκυκλο επαγγελματικό μοντέλο Midget, που άρχισε να εξάγει το 1959 σε χώρες της νοτιοανατολικής Ασίας, όπως η Ταϋλάνδη. 

H ιστορία της Daihatsu στην Ελλάδα ξεκίνησε στις αρχές του 1964, όταν η φίρμα είχε περάσει στην κατασκευή τετράτροχων οχημάτων. Πρώτος επίσημος αντιπρόσωπος στην χώρα μας ήταν ο Νικόλαος Στανίλας, μέσω της "ΑΧΙΛΛΕΥΣ" Α.Ε Αυτοκινήτων. Η επιχείρηση είχε αναλάβει παλιότερα την αντιπροσωπεία της βρετανικής Standard-Triumph, που διατήρησε μέχρι το 1962. Όμως ο Νικόλαος Στανίλας είχε αναπτύξει σημαντική δραστηριότητα στον χώρο του αυτοκινήτου αρκετά χρόνια πριν τον πόλεμο. Η έδρα της "ΑΧΙΛΛΕΥΣ" Α.Ε ήταν επί της Πατησίων 130, με υποκατάστημα στην Λεωφ. Συγγρού 16. Το κεντρικό συνεργείο της "ΑΧΙΛΛΕΥΣ" Α.Ε βρισκόταν στην οδό Αχαρνών 440. Οι εισαγωγές αφορούσαν τα ελαφρά επαγγελματικά οχήματα της φίρμας αλλά και το επιβατικό δίθυρο Daihatsu Campagno στα 800 cc. Όμως στην χώρα μας ήρθαν εκείνη την εποχή και ορισμένα τρίκυκλα επαγγελματικά Daihatsu. Έως τα τέλη της δεκαετίας του '60 ήταν διαθέσιμα και τα μεσαία φορτηγά της εταιρείας. Το 1967 η Daihatsu ξεκίνησε την συνεργασία με την Toyota, στα πλαίσια της στρατηγικής ενίσχυσης της ιαπωνικής αυτοκινητοβιομηχανίας που υπήρξε την δεκαετία του '60, έναντι της πρόκλησης του ανοίγματος στις διεθνείς αγορές.  

H Daihatsu δεν κατέκτησε ποτέ σημαντικό ποσοστό στην Ευρώπη ενώ και στην ελληνική αγορά η παρουσία της ήταν κατά κανόνα υποτονική. Όμως υπήρξαν και περίοδοι που η φίρμα σημείωσε σχετική επιτυχία στην Ελλάδα. Η Daihatsu έγινε ευρύτερα γνωστή για τα μικρά αυτοκίνητα πόλης και τα εκτός δρόμου οχήματα, κατηγορίες στις οποίες επικεντρώθηκε για πολλά χρόνια. Το 1973 την αντιπροσωπεία ανέλαβε στην χώρα μας η "ΜΑΡΑΚ" Α.Ε, μια επιχείρηση του συγκροτήματος του Ηλία Καμμένου με έδρα στην Λεωφ. Συγγρού 194. Έως το 1975 η εισαγωγή τους γινόταν πλέον υπό την επωνυμία "Η. Καμμένος" Α.Ε, όμως αυτές αφορούσαν τα μικρά επιβατικά και επαγγελματικά οχήματα της φίρμας. Την ίδια περίοδο τα μεσαία επαγγελματικά και εκτός δρόμου μοντέλα της Daihatsu έφερνε στην χώρα μας η "Δ. Αβράσογλου" Α.Ε.Β.Ε, με τα κεντρικά γραφεία στο 13ο χλμ Εθνικής Οδού Αθηνών Λαμίας και την κεντρική έκθεση στην Λεωφ. Αθηνών 37. Στην Θεσσαλονίκη η έδρα βρισκόταν στην οδό Μοναστηρίου 297. 

Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '70 η Daihatsu διέθετε μια πιο ολοκληρωμένη σειρά επιβατικών μοντέλων, με βασική πρόταση το λιλιπούτειο Cuore 550 στους 4 φορ. ίππους (φωτό επάνω). To 1978 παρουσιάστηκε στην Ελλάδα το Charade στα 1.000 cc, που ήταν ένα σαφώς πιο ολοκληρωμένο αυτοκίνητο πόλης, ενώ υπήρχε ήδη το μεγαλύτερο 4θυρο οικογενειακό Charmant στα 1.200 cc & 1.400 cc, που ήταν διαθέσιμο και σε έκδοση station wagon. Tα ποσοστά της εκείνη την περιόδο ήταν ικανοποιητικά στην εγχώρια αγορά, τουλάχιστον για τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Σημαντική άνοδος σημειώθηκε το 1980, με τις πωλήσεις της στο +12.7% και ποσοστό 4.7% η Daihatsu βρέθηκε στην όγδοη θέση της γενικής κατάταξης. Εκείνη την εποχή οι δύσκολες συνθήκες που υπήρχαν στην εγχώρια αγορά, αποδείχθηκαν ευνοϊκές για τα μικρά αυτοκίνητα και η Daihatsu διέθετε την νέα γενιά Cuore (L-55), που σημείωσε επιτυχία στην χώρα μας. Το 1981 το ποσοστό της μειώθηκε στο 3.9%, όμως οι πωλήσεις της σημείωσαν επιπλέον άνοδο +6.5% και η Daihatsu βρέθηκε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στην πρώτη δεκάδα, τερματίζοντας στην δέκατη θέση. Την ίδια περίοδο ξεκίνησε στην χώρα μας η παραγωγή του Daihatsu Zebra από την "Ωτομεκάνικα" Ε.Π.Ε (ή "Αουτομεκάνικα" Ε.Π.Ε). Η επιχείρηση ιδρύθηκε το 1979 από τους αδελφούς Ιωάννη και Νικηφόρο Θεολόγη και οι εγκαταστάσεις της ήταν στην Θήβα. Το Daihatsu Zebra βασιζόταν στο πλαίσιο του Charade και χρησιμοποιούσε τον ίδιο κινητήρα στα 993 cc. H εισαγωγή του πλαισίου στην Ελλάδα γινόταν από τον Ηλία Καμμένο, όπως και των άλλων μηχανικών μερών (κινητήρας, κιβώτιο ταχυτήτων κ.α). Ανήκε στην κατηγορία των μικρών επαγγελματικών αυτοκινήτων τύπου "τζιπ", που εκείνη την εποχή ήταν δημοφιλή στην χώρα μας λόγω της ευνοϊκής φορολογικής μεταχείρισης. Η παραγωγή Daihatsu διήρκησε έως το 1985, ενώ από το 1981 η "Ωτομεκάνικα" συναρμολογούσε και το επιβατικό Charade. Συνολικά κατασκευάστηκαν περί τις 2.000 μονάδες. Στην συνέχεια η επιχείρηση συνέχισε με την συναρμολόγηση διαφόρων παραλλαγών του σοβιετικού Lada Niva, κατόπιν αδείας. Το 1982 το ποσοστό της Daihatsu μειώθηκε στο 1.4%, ενώ την 1η Σεπτεμβρίου της ίδιας χρονιάς την αποκλειστική αντιπροσωπεία των μεσαίων φορτηγών της φίρμας ανέλαβε η "LYNTON (Ελλάς)" Α.Ε.Β.Ε, με έδρα στην Λεωφ. Αθηνών και Κηφισού 162. 

Mέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '80 υπήρξε επιπλέον υποχώρηση της Daihatsu στην ελληνική αγορά, όμως πρέπει να σημειωθεί ότι η γκάμα της ήταν ανεπαρκής εκείνη την περίοδο ώστε να πετύχει κάτι περισσότερο σε επίπεδο πωλήσεων. Οι προτάσεις της αφορούσαν αποκλειστικά τα μικρά αυτοκίνητα πόλης, με το Cuore νεότερης γενιάς (L80) και τις "εξεζητημένες" εκδόσεις Turbo του Charade, που απευθύνονταν σε ένα πολύ περιορισμένο κοινό. 

 

Μια από τις τελευταίες καταχωρήσεις για το "ελληνικό" Zebra, από το δίκτυο του Η. Καμμένου το 1986. Εκείνη την χρονιά το 57.5% των πωλήσεων Daihatsu κατέλαβαν τα ελληνικής συναρμολόγησης μοντέλα, αν και το συνολικό ποσοστό της ήταν ιδιαίτερα χαμηλό (0.6%)

Στο ξεκίνημα της δεκαετίας του '90 το προφίλ της εταιρείας ήταν ελαφρώς βελτιωμένο, όμως παρουσίαζε ακόμα σημαντικές αδυναμίες. Στα θετικά ήταν η ανάληψη της κεντρικής αντιπροσωπείας από την "ΕΜΙΚΟ" Α.Ε, του ομίλου  Κοντέλλη, το καλοκαίρι του 1989. H έδρα ήταν στην Λεωφ. Κηφισίας 248, στο Χαλάνδρι. Εντός του 1990 ήταν διαθέσιμο στην χώρα μας το νέο μεσαίο οικογενειακό μοντέλο Daihatsu Applause στα 1.600 cc, ενώ την ίδια εποχή ήρθαν στο προσκήνιο και τα εκτός δρόμου οχήματα της φίρμας, με σημαντικότερο από εμπορικής άποψης το Feroza EFi 1.6. Στην μικρή κατηγορία υπήρχε το Charade GTi Turbo στα 1.000 cc ενώ το μεγαλύτερο εκτός δρόμου Rocky 4X4  στα 2.000 cc προοριζόταν κυρίως για επαγγελματική χρήση. Η έλλειψη μιας πιο "οικονομικής" έκδοσης του μικρότερου μοντέλου, όπως και η απουσία της φίρμας από την μικρομεσαία κατηγορία αποτελούσαν σημαντικά μειονεκτήματα. Επιπλέον, το νέο Applause ήταν μια αξιόλογη πρόταση σε ανταγωνιστική τιμή, όμως η Daihatsu δεν είχε καταφέρει να εδραιώσει το όνομά της στην μεσαία κατηγορία τα προηγούμενα χρόνια. Κατά συνέπεια το Applause είχε απέναντί του ένα ισχυρό κατεστημένο, που δύσκολα θα αντιμετώπιζε αποτελεσματικά. Πάντως το Applause ήταν διαθέσιμο και σε τετρακίνητη έκδοση. Για όλη την διάρκεια της δεκαετίας του '90 τα ποσοστά της παρέμειναν σε χαμηλά επίπεδα, με καλύτερη χρονιά το 1998 που κατέκτησε το 1.2% της αγοράς. Από άποψη πωλήσεων η καλύτερη χρονιά ήταν το 1999, με 2.536 μονάδες (1.0%). Εκείνη την εποχή την αντιπροσωπεία της Daihatsu είχε αναλάβει η "AGRIPAN" A.E, μια επιχείρηση του ομίλου Κοντέλλη με έδρα επί της Ορφέως 111. Στην γκάμα της εταιρείας είχαν προστεθεί ως τότε μοντέλα όπως το μικρό "πολυμορφικό" Daihatsu Move στα 850 cc και το μεγαλύτερο Gran Move στα 1.500 cc, ενώ λίγο αργότερα παρουσιάστηκε το supermini Sirion, όλα με μάλλον ιδιαίτερη σχεδίαση και μικρές πιθανότητες επιτυχίας την εποχή εκείνη. Την ίδια περίοδο παρουσίαστηκε ένα ακόμα μοντέλο, που αποδείχθηκε ιδιαίτερα επιτυχημένο. Ήταν το μικρό εκτός δρόμου Terios στα 1.300 cc. Ουσιαστικά οι πωλήσεις της φίρμας βασίστηκαν σε αυτό το μοντέλο τα επόμενα χρόνια, με την παρουσία της στα επιβατικά αυτοκίνητα να έχει ατονίσει σε μεγάλο βαθμό. Πάντως τα ποσοστά της διατηρήθηκαν σε χαμηλά επίπεδα έως το 2004, με σταδιακή βελτίωση στην συνέχεια έως το 2008 που πέτυχε το μεγαλύτερο ποσοστό και τις υψηλότερες πωλήσεις, με 2.4% και 6.384 μονάδες, καταλαμβάνοντας την 18η θέση. Σε αυτή την άνοδο συνέβαλε το Terios δεύτερη γενιάς. Είναι χαρακτηριστικό ότι εκείνη την χρονιά κατέλαβε την πρώτη θέση στην κατηγορία του (4Χ4 ATV) με 3.291 μονάδες, επίδοση που αντιστοιχούσε στο 51.6% των συνολικών της πωλήσεων. Αυτή ήταν και η καλύτερη περίοδος για την Daihatsu στην χώρα μας αν και, όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, είχε επιτύχει και μεγαλύτερα ποσοστά στις αρχές της δεκαετίας του 80. 

Όμως στο σύνολο της Ευρώπης η Daihatsu κάλυπτε ένα μικρό ποσοστό, μόλις το 0.3% το 2008 (ελαφρώς άνω των 58.000 μονάδων) και ακολούθησε φθίνουσα πορεία τα επόμενα χρόνια. Το 2011 το ποσοστό της ανήλθε στο 0.1%, ενώ ήδη στις αρχές του έτους είχε ανακοινώσει την αποχώρησή της από τις ευρωπαϊκές αγορές έως τις αρχές του 2013. Η βασική αιτία ήταν το "σκληρό" Γιεν έναντι του Ευρώ και η αδυναμία να διατηρήσει τις τιμές της σε ανταγωνιστικά επίπεδα. Επιπλέον το κέρδος στα μικρά αυτοκίνητα ήταν περιορισμένο, κάτι που έκανε πλέον ασύμφορες τις εξαγωγές από την Ιαπωνία (η Suzuki αντίθετα δεν αντιμετώπιζε ανάλογο πρόβλημα, με μονάδες παραγωγής στην Ινδία και την Ουγγαρία). Την εποχή που η Daihatsu απόχώρησε από την Ευρώπη, η Ελλάδα βίωνε έντονα τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης και η αγορά αυτοκινήτου είχε υποστεί δραματικές απώλειες. Η ιαπωνική εταιρεία δεν έκανε ποτέ ιδιαίτερα αισθητή την παρουσία της στους δρόμους της Ευρώπης και η Ελλάδα δεν ήταν εξαίρεση στον κανόνα. Υπήρξαν ορισμένα μοντέλα που σημείωσαν κάποια επιτυχία σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, κάτι που συνέβη και στην ελληνική αγορά. Το πλέον επιτυχημένο μοντέλο της Daihatsu στην χώρα μας ήταν αναμφίβολα το Terios, στην πρώτη και δεύτερη γενιά του. Φυσικά η Daihatsu εξακολουθεί να υπάρχει, υπό τον πλήρη έλεγχο της Toyota και το 2022 οι πωλήσεις της στην Ιαπωνία ανήλθαν σε 390.052 μονάδες, κυρίως στην μίνι κατηγορία (kei cars). 

1977.

Το Daihatsu Terios 1ης γενιάς (επάνω) σημείωσε επιτυχία, όμως στην 2η γενιά του (κάτω) έγινε το δημοφιλέστερο εκτός δρόμου μοντέλο στην χώρα μας, την περίοδο 2007-2008 (κατηγ. 4Χ4-ATV). Η ονομασία Terios αποτελεί συνολικά την πιο επιτυχημένη για την Daihatsu στην Ελλάδα.

B.A

Έρευνα & αρχείο: Hellenic Motor History  © 

(2023)

Στοιχεία πωλήσεων: ΣΕΑΑ, ACEA (EU), JAMA (Ιαπωνία).

Αρχική φωτογραφία: 4Τροχοί (Daihatsu Cuore, 1982).