Στις 8 Νοεμβρίου 1952, το συμβούλιο Εξωτερικού Εμπορίου ενέκρινε την απόφαση για τους όρους εισαγωγής ιδιωτικών αυτοκινήτων "υπό τύπον δώρου ή κομιζομένων παρ'επιβατών δι'ιδίου συναλλάγματος".
Άδεια εισαγωγής μπορούσε να χορηγηθεί σε οποιονδήποτε έκανε αίτηση, με τον όρο ότι θα κατέβαλε εισφορά 200% επί της αξίας του αυτοκινήτου. Οι Έλληνες που κατοικούσαν στο εξωτερικό επί τετραετία και επανέρχονταν για μόνιμη εγκατάσταση, είχαν το δικαίωμα να καταβάλουν εισφορά 125% για το αυτοκίνητο τους. Για αυτοκίνητα που εισάγονταν από εξαγωγικές εταιρίες, η εισφορά καθορίστηκε στο 100%, με τον όρο πως οι ετήσιες εξαγωγές υπερέβαιναν το ποσό του ενός εκατομμυρίου δολλαρίων. Την ίδια εισφορά θα πλήρωναν και οι ξένες αεροπορικές εταιρίες ή οι εταιρίες πετρελαιοειδών, καθώς και οι ναυτιλιακές εταιρίες με πλοία υπό ελληνική σημαία, συνολικής χορητικότητας άνω των 10.000 τόνων. Η αξία του αυτοκινήτου καθοριζόταν βάσει της τιμής πώλησης του εργοστασίου, συν τα έξοδα μεταφοράς, ενώ υπήρχε μείωση ανάλογα του χρόνου χρήσεως του, σε ποσοστό έως 35%.
B.A
© Hellenic Motor History
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου