Στις αρχές της δεκαετίας του '30, η Ελλάδα διέθετε αρκετά μεγάλο αριθμό οχημάτων, σε σχέση με τις άλλες βαλκανικές χώρες . Παρόλα αυτά, είχε το φτωχότερο και αραιότερο οδικό δίκτυο. Έως τα τέλη του 1933 το συνολικό μήκος των οδών στη χώρα μας, ήταν μόλις 11.714 χιλιόμετρα. Από αυτά, τα 6.765 χλμ αφορούσαν το εθνικό οδικό δίκτυο, τα 3.983 χλμ το επαρχιακό δίκτυο και τα 966 χλμ κοινοτικές οδούς. Αν και τα επόμενα χρόνια προβλεπόταν η επέκταση του συνολικού μήκους, είναι χαρακτηριστικό ότι η κατανομή ανά τη χώρα δεν ήταν ομοιόμορφη βάσει των πληθυσμιακών κριτηρίων. Στην Ελλάδα, ο συνολικός μέσος όρος στην αναλογία μήκους οδών ανά κάτοικο, ήταν στο 1.82. Μεταξύ των Βαλκανικών χωρών, τα πρωτεία είχε η Ρουμανία με συνολικά 184.000 χλμ οδών (!) και αναλογία μήκους 10.97 ανά κάτοικο! Ακόμα και η Βουλγαρία, με μικρότερο πληθυσμό και σημαντικά λιγότερα οχήματα, διέθετε 16.185 χλμ και αναλογία 3.40. Η μοναδική χώρα που υπολοιπόταν, βέβαια, ήταν η Αλβανία με δρόμους μόλις 2.019 χιλιομέτρων! Φυσικά καμία σύγκριση δεν μπορούσε να γίνει με άλλες χώρες της Κεντρικής, Βόρειας και Νότιας Ευρώπης. Για παράδειγμα, η Πορτογαλία διέθετε 22.349 χλμ οδικού δικτύου (αναλογία μήκους οδών ανά κάτοικο, 3.75). Εκείνη την εποχή ο πληθυσμός της ήταν 5.96 εκατομμύρια κάτοικοι, έναντι 6.45 εκ. της Ελλάδας.
(Φωτογραφία: Βόλος, δεκαετία '30)
Β.Α
© Hellenic Motor History
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου