To 1957, τα έσοδα του δημοσίου από τα τέλη και τις εισφορές των αυτοκινήτων, ανήλθαν σε 139 εκατομμύρια δραχμές. Παρόλα αυτά το κράτος, υπό την κυβέρνηση της Ε.Ρ.Ε του Κωνσταντίνου Καραμανλή, αποφάσισε σημαντική αύξηση στη φορολογία των αυτοκινήτων το καλοκαίρι του 1958.
Αυτό έγινε στα πλαίσια λήψης μέτρων για τον "περιορισμό των εισαγωγών και της πολυτελούς διαβίωσης", με την επιπλέον φορολόγηση των ειδών "πολυτελείας". Mέσα στις προθέσεις της κυβέρνησης ήταν ο περιορισμός ή ακόμα και η κατάργηση των πωλήσεων με δόσεις. Όσον αφορά τα αυτοκίνητα, ο προϋπολογισμός προέβλεπε επιπλέον έσοδα και από την αύξηση στη φορολογία των πετρελαιοκίνητων οχημάτων. Το ζήτημα του συναλλαγματικού αποθέματος ήταν η επίσημη δικαιολογία, αν και το ύψος του είχε κριθεί κατά γενική ομολογία ικανοποιητικό, εφόσον ανερχόταν στα 160.000.000 δολάρια.
Το εφ'άπαξ πρόσθετο ειδικό ειδικό τέλος για όσα επιβατικά αυτοκίνητα ταξινομούνταν από τις 4 Αυγούστου 1958, όριζε το Νομοθετικό Διάταγμα 3829/58 "Περί φορολογικών μέτρων αποσκοπούντων εις τον περιορισμόν της καταναλώσεως ειδών τινων πολυτελείας". Συγκεκριμένα στο Κεφάλαιο Β', "Πρόσθετον ειδικό τέλος των επιβατικών αυτοκινήτων το πρώτον τιθεμένων εις κυκλοφορίαν" (άρθρο 3) ανέφερε πως ο υπολογισμός του ειδικού τέλους γινόταν βάσει της εργοστασιακής αξίας, ως εξής:
Εργοστασιακή αξία έως 850 δολλάρια, εφ'απαξ ειδικό τέλος 15.000 δραχμές. Άνω των 850 και έως 1.250 δολλάρια, 25.000 δραχμές. Άνω των 1.250 και μέχρι 1.650 δολλάρια, τέλος 40.000 δρχ.
Αυτό έγινε στα πλαίσια λήψης μέτρων για τον "περιορισμό των εισαγωγών και της πολυτελούς διαβίωσης", με την επιπλέον φορολόγηση των ειδών "πολυτελείας". Mέσα στις προθέσεις της κυβέρνησης ήταν ο περιορισμός ή ακόμα και η κατάργηση των πωλήσεων με δόσεις. Όσον αφορά τα αυτοκίνητα, ο προϋπολογισμός προέβλεπε επιπλέον έσοδα και από την αύξηση στη φορολογία των πετρελαιοκίνητων οχημάτων. Το ζήτημα του συναλλαγματικού αποθέματος ήταν η επίσημη δικαιολογία, αν και το ύψος του είχε κριθεί κατά γενική ομολογία ικανοποιητικό, εφόσον ανερχόταν στα 160.000.000 δολάρια.
Το εφ'άπαξ πρόσθετο ειδικό ειδικό τέλος για όσα επιβατικά αυτοκίνητα ταξινομούνταν από τις 4 Αυγούστου 1958, όριζε το Νομοθετικό Διάταγμα 3829/58 "Περί φορολογικών μέτρων αποσκοπούντων εις τον περιορισμόν της καταναλώσεως ειδών τινων πολυτελείας". Συγκεκριμένα στο Κεφάλαιο Β', "Πρόσθετον ειδικό τέλος των επιβατικών αυτοκινήτων το πρώτον τιθεμένων εις κυκλοφορίαν" (άρθρο 3) ανέφερε πως ο υπολογισμός του ειδικού τέλους γινόταν βάσει της εργοστασιακής αξίας, ως εξής:
Εργοστασιακή αξία έως 850 δολλάρια, εφ'απαξ ειδικό τέλος 15.000 δραχμές. Άνω των 850 και έως 1.250 δολλάρια, 25.000 δραχμές. Άνω των 1.250 και μέχρι 1.650 δολλάρια, τέλος 40.000 δρχ.
Άνω των 1.650 και μέχρι 2.250 δολλάρια, τέλος 55.000 δρχ.
Για επιβατικά με εργοστασιακή αξία άνω των 2.250 δολλαρίων το πρόσθετο τέλος ήταν 75.000 δραχμές.
Όσον αφορά τα μεταχειρισμένα αυτοκίνητα, ο υπολογισμός του τέλους γινόταν βάσει της αξίας τους ως καινούργια. Ο υπολογισμός της δασμολογητέας αξίας των μεταχειρισμένων επιβατικών αυτοκινήτων γινόταν λαμβάνοντας υπόψη της τιμή πώλησης (List Price) κατά το έτος κυκλοφορίας τους, μειωμένο κατά 5% για κάθε έτος χρήσης. Το ποσοστό μείωσης δεν μπορούσε να υπερβεί το 20% μετά το πέρας της τετραετίας.
Από την δαγκάνα του κράτους δεν ξέφυγαν ούτε τα δίτροχα. Από 4/8/1958, το εφ'άπαξ πρόσθετο τέλος για τα σκούτερ, ορίστηκε στις 2.000 δραχμές, ενώ για τις μοτοσυκλέτες στις 4.000 δραχμές. Από τα μέτρα εξαιρέθηκαν οι μοτοσυκλέτες και τα τρίτροχα οχήματα που χρησιμοποιούνταν για μεταφορές. Για τα αυτοκίνητα και τις μοτοσυκλέτες που κατά την 4η Αυγούστου είχαν εισαχθή χωρίς να έχουν τεθεί σε κυκλοφορία, βρίσκονταν σε τελωνιακούς χώρους ή υπό μεταφορά, αλλά σε περίπτωση που είχαν παραγγελθεί έχοντας ανοίξει πίστωση κατά την ίδια ημερομηνία, τότε το οριζόμενο τέλος ήταν μειωμένο κατά το ήμισυ.
Επιπλέον, από την 1η Σεπτεμβρίου 1958, αυξήθηκαν τα τέλη κυκλοφορίας των αυτοκινήτων. Για τα επιβατικά έως 10 φορ. ίππους τα τέλη κυκλοφορίας ορίστηκαν σε 200 δραχμές ανά ίππο. Από τους 11 έως το 17 φορ. ίππους, σε 400 δρχ ανά ίππο. Για αυτοκίνητα με κινητήρες από 18 φορ. ίππους και άνω, σε 600 δρχ ανά ίππο (φορολογικοί συντελεστές των κατά εξάμηνον τελών κυκλοφορίας επιβατικών αυτοκινήτων ιδιωτικής χρήσης).
Για επιβατικά με εργοστασιακή αξία άνω των 2.250 δολλαρίων το πρόσθετο τέλος ήταν 75.000 δραχμές.
Όσον αφορά τα μεταχειρισμένα αυτοκίνητα, ο υπολογισμός του τέλους γινόταν βάσει της αξίας τους ως καινούργια. Ο υπολογισμός της δασμολογητέας αξίας των μεταχειρισμένων επιβατικών αυτοκινήτων γινόταν λαμβάνοντας υπόψη της τιμή πώλησης (List Price) κατά το έτος κυκλοφορίας τους, μειωμένο κατά 5% για κάθε έτος χρήσης. Το ποσοστό μείωσης δεν μπορούσε να υπερβεί το 20% μετά το πέρας της τετραετίας.
Από την δαγκάνα του κράτους δεν ξέφυγαν ούτε τα δίτροχα. Από 4/8/1958, το εφ'άπαξ πρόσθετο τέλος για τα σκούτερ, ορίστηκε στις 2.000 δραχμές, ενώ για τις μοτοσυκλέτες στις 4.000 δραχμές. Από τα μέτρα εξαιρέθηκαν οι μοτοσυκλέτες και τα τρίτροχα οχήματα που χρησιμοποιούνταν για μεταφορές. Για τα αυτοκίνητα και τις μοτοσυκλέτες που κατά την 4η Αυγούστου είχαν εισαχθή χωρίς να έχουν τεθεί σε κυκλοφορία, βρίσκονταν σε τελωνιακούς χώρους ή υπό μεταφορά, αλλά σε περίπτωση που είχαν παραγγελθεί έχοντας ανοίξει πίστωση κατά την ίδια ημερομηνία, τότε το οριζόμενο τέλος ήταν μειωμένο κατά το ήμισυ.
Επιπλέον, από την 1η Σεπτεμβρίου 1958, αυξήθηκαν τα τέλη κυκλοφορίας των αυτοκινήτων. Για τα επιβατικά έως 10 φορ. ίππους τα τέλη κυκλοφορίας ορίστηκαν σε 200 δραχμές ανά ίππο. Από τους 11 έως το 17 φορ. ίππους, σε 400 δρχ ανά ίππο. Για αυτοκίνητα με κινητήρες από 18 φορ. ίππους και άνω, σε 600 δρχ ανά ίππο (φορολογικοί συντελεστές των κατά εξάμηνον τελών κυκλοφορίας επιβατικών αυτοκινήτων ιδιωτικής χρήσης).
Tα συγκεκριμένα μέτρα είχαν ως αποτέλεσμα την μείωση στις εισαγωγές επιβατικών αυτοκινήτων στην χώρα μας, κατά περίπου 59.5% το 1959. Σχεδόν κατά το ήμισυ ήταν μειωμένες και οι δαπάνες για την εισαγωγή τους. Μείωση υπήρξε και στις εισαγωγές μοτοσυκλετών, όμως αυτό το κομμάτι της αγοράς δέχτηκε μικρότερο πλήγμα σε σχέση με τα αυτοκίνητα.
Aνακοίνωση της ΕΛΦΙΝΚΟ Α.Ε. στον Τύπο (21/8/1958), με αφορμή τις φορολογικές αυξήσεις που επέβαλε στα αυτοκίνητα η κυβέρνηση, στις αρχές Αυγούστου 1958. Το κείμενο είναι ενδεικτικό της κατάστασης που δημιουργήθηκε εκείνη την εποχή στην εγχώρια αγορά
B.A
Έρευνα: Hellenic Motor History
Photo: Αθήνα 1958 (Joel Katcoff archive)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου