To Hellenic Motor History έχει ασχοληθεί στο παρελθόν με ορισμένες από τις μεγαλύτερες αγορές αυτοκινήτου στην Ευρώπη, όπως της (Δυτικής) Γερμανίας της Βρετανίας, της Ιταλίας (μέρος 1ο & μέρος 2ο) και της Γαλλίας. Στην περίπτωση των παραπάνω χωρών υπήρχε μια ισχυρή αυτοκινητοβιομηχανία, η οποία κυριαρχούσε στην εκάστοτε αγορά. Ενδιαφέρον όμως παρουσιάζουν και Ευρωπαϊκές χώρες χωρίς την δική τους βιομηχανία αυτοκινήτου και με μικρότερα πληθυσμιακά μεγέθη. Μια τέτοια περίπτωση είναι της Φινλανδίας, στη αγορά της οποίας θα γίνει αναδρομή εδώ.
Οι συνθήκες που επικράτησαν στον χώρο του αυτοκινήτου, μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, ήταν δύσκολες και δημιούργησαν αρκετές ιδιαιτερότητες σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης. Το σημαντικότερο ζήτημα που απασχόλησε τον σύνδεσμο των εισαγωγέων στην Φινλανδία, ήταν η υψηλή φορολογία. Φυσικά, τα πρώτα χρόνια μετά το τέλος του πολέμου οι εισαγωγές αυτοκινήτων ήταν περιορισμένες, λόγω των έλλειψης επαρκούς συναλλάγματος. Οι εισαγωγικοί περιορισμοί διατηρήθηκαν για όλη την δεκαετία του '50, όπου ίσχυε το σύστημα της αδειοδότησης για την έγκριση εισαγωγής επιβατικών αυτοκινήτων. Οι εισαγωγές των φορτηγών και λεωφορείων είχαν ήδη απελευθερωθεί από το 1949. Οι απαραίτητες άδειες εκδίδονταν από το κράτος, με πρόβλεψη για το απαραίτητο συνάλλαγμα. Παράλληλα, υπογράφηκαν ορισμένες διμερείς συμφωνίες, με αποτέλεσμα την σημαντική αύξηση στις εισαγωγές αυτοκινήτων από Ευρωπαϊκές χώρες του Ανατολικού μπλοκ. Σε αυτά περιλαμβάνονταν και επιβατικά αυτοκίνητα από την γειτονική Ρωσία (Ε.Σ.Σ.Δ).
Το 1960 η Φινλανδία είχε πληθυσμό ελαφρώς πάνω από 4.4 εκ. κατοίκους. Την ίδια χρονιά ταξινομήθηκαν 23.550 επιβατικά. Συγκριτικά, στην Ελλάδα οι εισαγωγές επιβατικών αυτοκινήτων ανήλθαν σε 4.768 μονάδες, όταν ο πληθυσμός ήταν στα 8.3 εκ. κατοίκους. Βέβαια, το κατά κεφαλήν εισόδημα στην Φινλανδία ήταν σχεδόν διπλάσιο σε σχέση με την χώρα μας. Όμως η αγορά είχε μεγάλες δυνατότητες ανάπτυξης. Αυτό φάνηκε μετά το 1961, οπότε υπήρξε απελευθέρωση των εισαγωγών. Το 1962 οι πωλήσεις αυξήθηκαν κατά περίπου 48%, ενώ οι ανοδικές τάσεις διατηρήθηκαν έως το 1965. Ανοδικές ήταν οι τάσεις και στην φορολογία, με την επιβολή μεγαλύτερων τελών στα αυτοκίνητα. Ο βασική αιτία για αυτή την πολιτική ήταν ο έμμεσος έλεγχος των εισαγωγών, λόγω του ελλείματος στο ισοζύγιο πληρωμών. Ανάλογες πολιτικές υπήρξαν για τον ίδιο λόγο και στην Ελλάδα, έως την δεκαετία του '80.
Μετά από μια περίοδο μείωσης στην ζήτηση καινούργιων αυτοκινήτων, η αγορά κινήθηκε ανοδικά την περίοδο 1969-1970. Αν και η απελευθέρωση των εισαγωγών οδήγησε στην επικράτηση των μοντέλων από χώρες της Δυτικής Ευρώπης, πάντως φίρμες του Ανατολικού μπλοκ διατήρησαν αξιοπρεπή ποσοστά, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την σοβιετική Moskvitch. Αξιοπρόσεκτο είναι το γεγονός ότι έως το 1970 είχαν ήδη εδραιωθεί τα ιαπωνικά αυτοκίνητα, τα οποία βρίσκονταν σε ανοδική τροχιά από τα μέσα της δεκαετίας του '60. Πρωταγωνιστές ήταν οι Toyota & Datsun, όπως άλλωστε και στην Ελλάδα. Κατά συνέπεια, η Φινλανδία αποτέλεσε μια από τις πρώτες σημαντικές αγορές αυτοκινήτου στην Ευρώπη για τους Ιάπωνες κατασκευαστές.
Το 1973 ο πληθυσμός της χώρας έχει υπερβεί τα 4.65 εκ. κατοίκους ενώ οι πωλήσεις καινούργιων επιβατικών ήταν αυξημένες κατά 17.0%, με 118.078 μονάδες. Την ίδια χρονιά, στην Ελλάδα ταξινομήθηκαν μόλις 38.043 καινούργια αυτοκίνητα. Ο σύνδεσμος εισαγωγέων στην Φινλανδία συνέχισε την προσπάθεια για μείωση της φορολογίας, όμως χωρίς επιτυχία. Ένα πρόβλημα που υπήρχε ήταν η διαφωνία μεταξύ των μελών του, σχετικά με την διαμόρφωση στον τρόπο φορολόγησης. Σε αυτό συνέβαλαν ιδιαίτερα οι εισαγωγείς αυτοκινήτων από την Ανατολική Ευρώπη, οι οποίοι δεν δέχονταν προτάσεις που πίστευαν ότι θα αποδυναμώσουν την θέση τους στην φινλανδική αγορά. Έως τα μέσα της δεκαετίας του '70 τα ποσοστά της Moskvitch είχαν μειωθεί, όμως είχε εισέλθει δυναμικά στο παιχνίδι η Lada. Ικανοποιητικό μερίδιο διατηρούσε η Skoda, ενώ προς τα τέλη της δεκαετίας απέκτησε αξιοπρεπή ποσοστά και η Wartburg (Ανατ. Γερμανία). Από το 1974 έως το 1979 η αγορά κυμάνθηκε μεταξύ 90.000 και 100.000 μονάδων, με εξαίρεση το 1975 που οι ταξινομήσεις ανήλθαν στις 116.995 και το 1978 που ήταν η χειρότερη χρονιά για όλη την δεκαετία, με 80.699 μονάδες.
Tην δεκαετία του '80 ο σύνδεσμος εισαγωγέων αυτοκινήτων στην Φινλανδία επικεντρώθηκε στο θέμα της κατάστασης του οδικού δικτύου, που αποτελούσε καθοριστικό παράγοντα για την οδική ασφάλεια αλλά και για την ανάπτυξη της οικονομίας. Επίσης, έπαιξε ενεργό ρόλο στην καταπολέμιση του αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρήσεων του χώρου αλλά και στην προώθηση κανονισμών σχετικά με την προστασία των καταναλωτών. Στο τομέα των πωλήσεων, οι Nissan & Toyota ήταν από τους βασικούς πρωταγωνιστές, μαζί με τις Ford, Lada, Fiat και Opel, ενώ από τις ιαπωνικές εταιρείες άρχισε να κερδίζει έδαφος η Mazda και λίγο αργότερα η Mitsubishi. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του '80 είχε βελτιώσει την θέση της η Volkswagen, όμως ιδιαίτερα ανταγωνιστικές ήταν επίσης οι Volvo και Saab της γειτονικής Σουηδίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου