Στις 4 Ιουλίου 1979 οι Έλληνες διάβασαν στις εφημερίδες ότι διπλασιάστηκαν οι φόροι στα ιδιωτικά επιβατικά αυτοκίνητα. Το νέο ήταν αναπάντεχο, διότι η τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας πήρε την απόφαση για τον διπλασιασμό της φορολογίας μέσα σε μια νύχτα, χωρίς καμία προειδοποίηση. Τα νέα μέτρα είχαν άμεση ισχύ, χωρίς μεταβατική περίοδο ακόμα και για αυτοκίνητα που είχαν ήδη εισαχθεί στην Ελλάδα . Εντελώς ξαφνικά, οι καταναλωτές και οι επιχειρήσεις του χώρου βρέθηκαν προ δυσάρεστων εκπλήξεων. Τα επόμενα χρόνια η αγορά αυτοκινήτου στην χώρα μας λειτούργησε μέσα σε ένα δύσκολο περιβάλλον, με συνεχείς αυξήσεις στους φορολογικούς συντελεστές και τις λιανικές τιμές στα επιβατικά αυτοκίνητα να κάνουν "ράλλυ" στην ανοδική τους πορεία.
Σχεδόν μια δεκαετία αργότερα, την 1η Μαρτίου 1989, οι Έλληνες αντίκρυσαν στους τίτλους των εφημερίδων ότι μειώθηκε η φορολογία στα επιβατικά αυτοκίνητα! Και αυτή την φορά η είδηση ήταν αναπάντεχη, διότι η απόφαση πάρθηκε μέσα σε μία νύχτα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση αυτό φαίνεται να μην αποτελεί πρόβλημα, εφόσον το όνειρο για την απόκτηση καινούργιου αυτοκινήτου θα γινόταν επιτέλους πραγματικότητα. Όμως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Τα προβλήματα που είχε δημιουργήσει η πολιτική των προηγούμενων ετών απέναντι στο αυτοκίνητο, ήταν πλέον κάτι παραπάνω από ορατά. Οι απόψεις για αλλαγή της πολιτικής αυτής είχαν αρχίσει ήδη να υπάρχουν από τα προηγούμενα χρόνια, όμως η κυβέρνηση δεν έδειχνε να έχει κάτι τέτοιο ως προτεραιότητα. Μέχρι που ένα βράδυ, η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κάλεσε τους δημοσιογράφους να τους ανακοινώσει πως από την επόμενη μέρα τα αυτοκίνητα θα φθηνύνουν! Η Ν.Δ, που ήταν τότε στην αξιωματική αντιπολίτευση, κατηγόρησε αμέσως το ΠΑΣΟΚ για προεκλογικό "πυροτέχνημα", εφόσον το 1989 ήταν χρονιά εκλογών. Οι νέοι μειωμένοι φορολογικοί συντελεστές είχαν άμεση ισχύ, όμως αφορούσαν τα αυτοκίνητα νέας αντιρρυπαντικής τεχνολογίας, με καταλύτη. Το πρόβλημα είναι ότι τέτοια αυτοκίνητα δεν υπήρχαν στην ελληνική αγορά!
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε ανακοινώσει την μείωση στις τιμές των αυτοκινήτων χωρίς κανέναν σχεδιασμό! Η λύση στο πρόβλημα ήταν οι -εκ των υστέρων- "μεταβατικές διατάξεις" οι οποίες όμως δημιούργησαν χάος στην αγορά αυτοκινήτου! Εκείνη ακριβώς την εποχή, ο Άρης Σταθάκης έγραφε στην στήλη του "Από την θέση του οδηγού" στο ένθετο περιοδικό της Απογεματινής, "Τροχοί & Δρόμοι"....
"Τι αλαλούμ ήταν αυτό που μας προέκυψε μετά την προεκλογική επιθυμία της κυβέρνησης να μας σπρώξει να αγοράσουμε φθηνά αυτοκίνητα; Άλλο μας είπαν στην αρχή οι άνθρωποι, άλλο κατάλαβε ο κόσμος, άλλο μας είπαν αργότερα, τελείως άλλο βγήκε στην πράξη και ακόμα κανείς δεν ξέρει τι θα βγεί εννέα μήνες μετά την πράξη" .
Επιπλέον, οι ελληνικές αντιπροσωπείες δεν είχαν την δυνατότητα για άμεση εισαγωγή καταλυτικών αυτοκινήτων, εφόσον λίγα τέτοια μοντέλα ήταν ακόμα διαθέσιμα στην Ευρώπη, κατά κανόνα μεγάλου κυβισμού. Οι πωλήσεις καινούργιων αυτοκινήτων "πάγωσαν" τον Μάρτιο, με τις ταξινομήσεις πανελλαδικά σε μόλις 3.903 μονάδες. Μετά από πιέσεις του Συνδέσμου Εισαγωγέων Αντιπροσώπων Αυτοκινήτου, η κυβέρνηση δέχθηκε να ισχύσουν οι μειώσεις που είχε ανακοινώσει για τα "καθαρά" αυτοκίνητα και στα συμβατικής τεχνολογίας που ήταν καθ'οδόν ή είχαν ήδη εισαχθεί και βρίσκονταν στο τελωνείο, περίπου 11.000-12.000 αυτοκίνητα. Σύντομα αυτό το στοκ εξαφανίστηκε και οι εισαγωγείς δεν είχαν διαθέσιμα αυτοκίνητα, ενώ όσες εισαγωγές έγιναν στην συνέχεια αφορούσαν πάλι συμβατικά αυτοκίνητα, οι τιμές των οποίων ήταν αυξημένες σε σχέση με πριν τον Μάρτιο! Παράλληλα η κυβέρνηση, σχεδόν δύο μήνες μετά την ανακοίνωση των μέτρων, δεν είχε διευκρινίσει ακριβώς τις κατηγορίες αυτοκινήτων για τα οποία θα ίσχυαν οι μειωμένοι φορολογικοί συντελεστές. Αρχικά η πρόθεση ήταν τα νέα μέτρα να έχουν ισχύ στα αυτοκίνητα προδιαγραφών ECE-1505 (αμόλυβδη βενζίνη με καταλύτη), όμως αργότερα υπήρχαν σκέψεις και για τα αυτοκίνητα προδιαγραφών ECE-1504 (αμόλυβδη βενζίνη χωρίς καταλύτη). 'Εως τα μέσα Μαΐου η αγορά ήταν ακόμα εν αναμονή της κοινής υπουργικής απόφασης, που θα ξεκαθάριζε το τοπίο σχετικά με το θέμα.
Παρά τις εξαγγελίες της κυβέρνησης για "φθηνό" Ι.Χ, οι Έλληνες καταναλωτές ήταν για αρκετό καιρό ακόμα αντιμέτωποι με το υψηλό κόστος αγοράς ενός καινούργιου αυτοκινήτου. Προς τα τέλη του έτους ορισμένες αντιπροσωπείες ξεκίνησαν τις εισαγωγές αυτοκινήτων με καταλύτη, όμως οι επιλογές ήταν πολύ περιορισμένες και δεν αφορούσαν την πλειονότητα των αγοραστών. Άλλωστε ο νόμος 1858/89 όριζε μειωμένους φορολογικούς συντελεστές για τα αυτοκίνητα αντιρρυπαντικής τεχνολογίας, όμως το ποσοστό του Ε.Φ.Κ για τα αυτοκίνητα πάνω από τα 1.400 cc εξακολουθούσε να είναι σε αρκετά υψηλά επίπεδα. Παρά την έλλειψη σχεδιασμού και την αναστάτωση που δημιουργήθηκε στην αγορά, οι πωλήσεις καινούργιων επιβατικών αυτοκινήτων το 1989 ανήλθαν στις 85.645 μονάδες, αυξημένες κατά 48.5% έναντι του 1988. Φυσικά, κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα δεν υπήρξε σχετικά με την παράμετρο της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, που ταλαιπωρούσε την πρωτεύουσα εκείνη την εποχή. Από την αρχική ανακοίνωση για την "μείωση" στους φόρους τον Μάρτιο του 1989, οι Έλληνες θα έπρεπε να περιμένουν ακόμα έναν χρόνο για μια ουσιαστική μείωση στην φορολογία των αυτοκινήτων, έως τον Μάρτιο του 1990 και με τις συνθήκες στην εγχώρια αγορά περισσότερο ώριμες για τα καταλυτικά αυτοκίνητα.
Καταχώρηση της "Τεχνοκάρ" Α.Β.Ε.Ε για τα SEAT, τον Σεπτέμβριο του 1989. Παρά τις μειώσεις των τιμών που ανακοίνωσε η κυβέρνηση τον Μάρτιο, οι Έλληνες αγοραστές αγόραζαν αναγκαστικά ακριβότερα αυτοκίνητα μικρού κυβισμού και συμβατικής τεχνολογίας.
Β.A
Έρευνα Hellenic Motor History © 2022
Στοιχεία πωλήσεων: ΣΕΑΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου