Στις 4 Ιουλίου 1979 νέοι, βαρύτατοι, φόροι επιβλήθηκαν από το ελληνικό κράτος στα επιβατικά αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσης.
Αυτό, μεταξύ άλλων, ήταν και μια προσπάθεια για τον περιορισμό των εισαγωγών, λόγω της διόγκωσης στο έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών, σε μια εποχή που η χώρα μας βίωνε τις συνέπειες της παγκόσμιας ενεργειακής κρίσης που είχε ξεσπάσει.
Η φορολογία των επιβατικών αυτοκινήτων, εκείνη την εποχή, βασιζόταν στον νόμο 363/76.
Βάσει αυτού, ο φόρος κατανάλωσης προβλεπόταν στις 23 δραχμές ανά κυβικό εκατοστό για αυτοκίνητα έως 1.200 κ.εκ, στις 28 δραχμές ανά κυβικό εκατοστό έως τα 1.800 κ.εκ και στις 40 δρχ σε αυτοκίνητα άνω των 1.800 κ.εκ. Για αυτοκίνητα δασμολογητέας αξίας άνω των 50.000 δρχ. προβλεπόταν προσαύξηση 2% ανά επιπλέον 1.000 δραχμές.
Με τα νέα μέτρα, τα πιο πάνω ποσά παρέμειναν αμετάβλητα όμως ο φόρος κατανάλωσης έπαιρνε προσαύξηση κατά 4% ανά 1.000 δραχμές, για δασμολογητέα αξία άνω των 25.000 δρχ (!).
Επιπλέον, ίσχυσε αύξηση κατά 100% της εφάπαξ εισφοράς των επιβατικών αυτοκινήτων (αλλά και των μοτοσυκλετών).
Έτσι, για αυτοκίνητα μέχρι 1.200 κ.εκ. η εισφορά αυξήθηκε από 50 δρχ. ανά κυβικό εκατοστό, σε 100 δραχμές. Για αυτοκίνητα από 1.200 έως 1.800 κ.εκ. από 100 δραχ. πήγε στις στις 200 δρχ ανά κυβ. εκατοστό. Στα επιβατικά αυτοκίνητα με κυβισμό άνω των 1.800 κ.εκ. η επιβάρυνση ανήλθε από 75 δραχμές σε 150 δραχμές ανά κυβικό εκατοστό έως τα 1.200 κ.εκ, ενώ πάνω από αυτό το όριο η εφάπαξ εισφορά αυξήθηκε από 150 δραχμές σε 300 δραχμές ανά κυβικό εκατοστό!
Σε όλα τα παραπάνω, προστέθηκε και η αύξηση κατά 200% (!) στα τέλη χαρτοσήμου κατά τη μεταβίβαση των αυτοκινήτων κάθε κατηγορίας. Το μέτρο ίσχυσε άμεσα, χωρίς περίοδο χάριτος, που σημαίνει ότι τα αυτοκίνητα που είχαν ήδη εισαχθεί αλλά δεν είχαν ταξινομηθεί έως τις 4 Ιουλίου δεν εξαιρούνταν της αύξησης! Αργότερα υπήρξαν κάποιες εξαιρέσεις για συγκεκριμένες ομάδες
Ο Θεοχαράκης, αντιπρόσωπος της Datsun-Nissan, σε απάντηση της πολιτικής αυτής προσέφερε σε όλους όσοι είχαν κλείσει αυτοκίνητο έως τις 3 Ιουλίου, με παράδοση τους μήνες Ιούλιο, Αύγουστο και Σεπτέμβριο, έκπτωση κατά 20.000 έως 30.000 δραχμές, βάσει των νέων τιμών που διαμορφώθηκαν με τα μέτρα της κυβέρνησης.
Στο πρώτο εξάμηνο του έτους, είχαν διατεθεί στη χώρα μας περί τα 54.000 νέα επιβατικά, εκ των οποίων το 75% περίπου αφορούσε αυτοκίνητα έως 1.200 κ.εκ. Κάμψη είχε παρουσιάσει η αγορά τον Μάιο και τον Ιούνιο. Φυσικά όλοι περίμεναν πολύ μεγαλύτερη πτώση μετά την επιβολή των νέων μέτρων, όπως και έγινε. Η αιφινιαδιαστική κίνηση της κυβέρνησης αιφνιδίασε τους εισαγωγείς αυτοκινήτων και φυσικά τους καταναλωτές. Στην πράξη οι λιανικές τιμές στα αυτοκίνητα από1.100 cc μέχρι 1.600 cc αυξήθηκαν κατά περίπου 54% έως 62% μέσα σε μια νύκτα! Κατά συνέπεια μπήκε στην ατζέντα το θέμα ακύρωσης παραγγελιών, τόσο από αγοραστές που είχαν προβεί σε αγορά αυτοκινήτου και θα επιβαρύνονταν με την διπλάσια εισφορά, όσο και από τους ίδιους τους εισαγωγείς προς τα εργοστάσια.
Σημαντική αύξηση υπήρχε και στην τιμή της βενζίνης λόγω της ενεργειακής κρίσης, με την σούπερ στις 30 δραχμές το λίτρο (από 26 δρχ) και την απλή στις 27 δραχμές (από 24 δρχ.). Επιπλέον, το μέτρο της εκ περιτροπής κυκλοφορίας των αυτοκινήτων για εξοικονόμηση καυσίμων, επεκτάθηκε και τα Σαββατοκύριακα . Η αρχή έγινε το Σάββατο 7 Ιουλίου 1979 και αφορούσε και στα αγροτικά και επαγγελματικά αυτοκίνητα με ωφέλιμο φορτίο μέχρι έναν τόνο.
Αυτό, μεταξύ άλλων, ήταν και μια προσπάθεια για τον περιορισμό των εισαγωγών, λόγω της διόγκωσης στο έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών, σε μια εποχή που η χώρα μας βίωνε τις συνέπειες της παγκόσμιας ενεργειακής κρίσης που είχε ξεσπάσει.
Η φορολογία των επιβατικών αυτοκινήτων, εκείνη την εποχή, βασιζόταν στον νόμο 363/76.
Βάσει αυτού, ο φόρος κατανάλωσης προβλεπόταν στις 23 δραχμές ανά κυβικό εκατοστό για αυτοκίνητα έως 1.200 κ.εκ, στις 28 δραχμές ανά κυβικό εκατοστό έως τα 1.800 κ.εκ και στις 40 δρχ σε αυτοκίνητα άνω των 1.800 κ.εκ. Για αυτοκίνητα δασμολογητέας αξίας άνω των 50.000 δρχ. προβλεπόταν προσαύξηση 2% ανά επιπλέον 1.000 δραχμές.
Με τα νέα μέτρα, τα πιο πάνω ποσά παρέμειναν αμετάβλητα όμως ο φόρος κατανάλωσης έπαιρνε προσαύξηση κατά 4% ανά 1.000 δραχμές, για δασμολογητέα αξία άνω των 25.000 δρχ (!).
Επιπλέον, ίσχυσε αύξηση κατά 100% της εφάπαξ εισφοράς των επιβατικών αυτοκινήτων (αλλά και των μοτοσυκλετών).
Έτσι, για αυτοκίνητα μέχρι 1.200 κ.εκ. η εισφορά αυξήθηκε από 50 δρχ. ανά κυβικό εκατοστό, σε 100 δραχμές. Για αυτοκίνητα από 1.200 έως 1.800 κ.εκ. από 100 δραχ. πήγε στις στις 200 δρχ ανά κυβ. εκατοστό. Στα επιβατικά αυτοκίνητα με κυβισμό άνω των 1.800 κ.εκ. η επιβάρυνση ανήλθε από 75 δραχμές σε 150 δραχμές ανά κυβικό εκατοστό έως τα 1.200 κ.εκ, ενώ πάνω από αυτό το όριο η εφάπαξ εισφορά αυξήθηκε από 150 δραχμές σε 300 δραχμές ανά κυβικό εκατοστό!
Σε όλα τα παραπάνω, προστέθηκε και η αύξηση κατά 200% (!) στα τέλη χαρτοσήμου κατά τη μεταβίβαση των αυτοκινήτων κάθε κατηγορίας. Το μέτρο ίσχυσε άμεσα, χωρίς περίοδο χάριτος, που σημαίνει ότι τα αυτοκίνητα που είχαν ήδη εισαχθεί αλλά δεν είχαν ταξινομηθεί έως τις 4 Ιουλίου δεν εξαιρούνταν της αύξησης! Αργότερα υπήρξαν κάποιες εξαιρέσεις για συγκεκριμένες ομάδες
Ο Θεοχαράκης, αντιπρόσωπος της Datsun-Nissan, σε απάντηση της πολιτικής αυτής προσέφερε σε όλους όσοι είχαν κλείσει αυτοκίνητο έως τις 3 Ιουλίου, με παράδοση τους μήνες Ιούλιο, Αύγουστο και Σεπτέμβριο, έκπτωση κατά 20.000 έως 30.000 δραχμές, βάσει των νέων τιμών που διαμορφώθηκαν με τα μέτρα της κυβέρνησης.
Στο πρώτο εξάμηνο του έτους, είχαν διατεθεί στη χώρα μας περί τα 54.000 νέα επιβατικά, εκ των οποίων το 75% περίπου αφορούσε αυτοκίνητα έως 1.200 κ.εκ. Κάμψη είχε παρουσιάσει η αγορά τον Μάιο και τον Ιούνιο. Φυσικά όλοι περίμεναν πολύ μεγαλύτερη πτώση μετά την επιβολή των νέων μέτρων, όπως και έγινε. Η αιφινιαδιαστική κίνηση της κυβέρνησης αιφνιδίασε τους εισαγωγείς αυτοκινήτων και φυσικά τους καταναλωτές. Στην πράξη οι λιανικές τιμές στα αυτοκίνητα από1.100 cc μέχρι 1.600 cc αυξήθηκαν κατά περίπου 54% έως 62% μέσα σε μια νύκτα! Κατά συνέπεια μπήκε στην ατζέντα το θέμα ακύρωσης παραγγελιών, τόσο από αγοραστές που είχαν προβεί σε αγορά αυτοκινήτου και θα επιβαρύνονταν με την διπλάσια εισφορά, όσο και από τους ίδιους τους εισαγωγείς προς τα εργοστάσια.
Σημαντική αύξηση υπήρχε και στην τιμή της βενζίνης λόγω της ενεργειακής κρίσης, με την σούπερ στις 30 δραχμές το λίτρο (από 26 δρχ) και την απλή στις 27 δραχμές (από 24 δρχ.). Επιπλέον, το μέτρο της εκ περιτροπής κυκλοφορίας των αυτοκινήτων για εξοικονόμηση καυσίμων, επεκτάθηκε και τα Σαββατοκύριακα . Η αρχή έγινε το Σάββατο 7 Ιουλίου 1979 και αφορούσε και στα αγροτικά και επαγγελματικά αυτοκίνητα με ωφέλιμο φορτίο μέχρι έναν τόνο.
Σε πνεύμα οικονομίας κινήθηκε και το ίδιο το κράτος, όπου αποφάσισε την αντικατάσταση 147 παλιών αυτοκινήτων μεγάλου κυβισμού που χρησιμοποιούσε το Δημόσιο. Η απόφαση πάρθηκε από την αρμόδια κυβερνητική Επιτροπή, με γνώμονα τον περιορισμό των δαπανών σε ανταλλακτικά και (κυρίως) σε κατανάλωση βενζίνης. Έτσι οι κρατικές υπηρεσίες θα εφοδιάζονταν με 60 καινούργιες Mercedes 230 (!!!) για υπουργούς και υφυπουργούς και επιπλέον με 87 καινούργια Peugeot 504 για γενικούς γραμματείς, νομάρχες και λοιπούς κρατικούς λειτουργούς.
Τα συνολικά έσοδα του κράτους από φόρους στα καινούργια αυτοκίνητα, το 1979, ανήλθαν σε 15.470.000.000 δρχ. Μετά την αύξηση της φορολογίας και τη μείωση των πωλήσεων Ι.Χ επιβατικών, την επόμενη χρονιά (1980) υπήρξε σημαντική μείωση και των εσόδων, στα 9.881.000.000 δρχ.
Με 60 νέες Mercedes 230 θα εφοδιαζόταν το κράτος για τις ανάγκες του δημοσίου,
το καλοκαίρι του 1979.
Β.Α
Έρευνα: Hellenic Motor History © 2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου