Στις 18 Μαΐου 1977, ο υπουργός Συντονισμού κ. Παπαληγούρας ανακοίνωσε τα νέα φορολογικά μέτρα περιστολής της πολυτελούς κατανάλωσης και εξοικονόμησης ενέργειας.
Κύριος σκοπός των μέτρων ήταν η καταπολέμηση της σπατάλης.
Στα πλαίσια αυτά, η κυβέρνηση αποφάσισε την αύξηση των εισφορών για τα αυτοκίνητα από 13 φορ. ίππους και άνω.
Έτσι, για τα επιβατικά αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσης από τα 1.800 cc., έγινε προοδευτική αύξηση στον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης έως και 200% σε σχέση με την ήδη ισχύουσα φορολογία. Παράλληλα, αυξήθηκε κατά 50% το εφάπαξ πρόσθετο Ειδικό Τέλος, πάντα για τα επιβατικά άνω των 13 φορ. ίππων. Επιπλέον, καταργήθηκε το ανώτατο όριο προσδιορισμού του εφάπαξ πρόσθετου ειδικού τέλους των 300.000 δραχμών, που είχε θεσπιστεί για τα επιβατικά αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσης με τον νόμο 363/76. Ο νόμος αυτός όριζε το πρόσθετο ειδικό τέλος στις 50 δραχμές ανά κυβικό εκατοστό για αυτοκίνητα με κινητήρα έως 1.200 cc (άρθρο 3, παρ. 1). Στα αυτοκίνητα με μεγαλύτερο κυβισμό, το τέλος ήταν ίδιο μέχρι το όριο των 1.200 cc και ανέβαινε στις 100 δραχμές ανά κυβικό πέραν αυτού του ορίου. Το καθεστώς παρέμεινε αμετάβλητο για τα αυτοκίνητα έως 1.200 cc (50 δρχ/κυβικό), ενώ διατηρήθηκε και η προσαύξηση ανά κυβικό για αυτοκίνητα με μεγαλύτερο κινητήρα έως τα 1.800 cc (100 δρχ). Όμως από τις 19 Μαΐου 1977 τα επιβατικά αυτοκίνητα άνω των 1.800 cc θα επιβαρύνονταν με εφάπαξ πρόσθετο ειδικό τέλος στις 75 δραχμές ανά κυβικό για τα πρώτα 1.200 cc και με 150 δραχμές ανά κυβικό πέρα από αυτό το όριο. Η νέα ρύθμιση αφορούσε βέβαια τόσο τα καινούργια αυτοκίνητα, όσο και τα εισαγόμενα μεταχειρισμένα.
Φυσικά, από το "μενού" δεν έλειπε ο διπλασιασμός των τελών κυκλοφορίας, για τα αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού (από 14 φορ. ίππους), ενώ στην ίδια λογική των αυξήσεων κινήθηκε η κυβέρνηση για τις μοτοσυκλέτες άνω των 400 cc. Σύμφωνα με τον νόμο 363/76, το εφάπαξ πρόσθετο ειδικό τέλος στις καινούργιες μοτοσυκλέτες ορίστηκε στις 20 δραχμές ανά κυβικό και το ποσό που προέκυπτε δεν μπορούσε να είναι μικρότερο από 2.500 δραχμές ή μεγαλύτερο από 20.000 δραχμές (άρθρο 3, παρ. 3). Με την ερμηνευτική εγκύκλιο του υπουργείου Οικονομικών, από τις 19 Μαΐου 1977 ο υπολογισμός άλλαξε για τις μοτοσυκλέτες με κινητήρα μεγαλύτερο από 400 cc. Πλέον η επιβάρυνση ήταν στις 30 δραχμές ανά κυβικό για τα πρώτα 400 κυβικά και 40 δραχμές ανά κυβικό πέρα από αυτό το όριο. Για τις μοτοσυκλέτες ανεξαρτήτως τύπου έως 400 cc, το εφάπαξ πρόσθετο ειδικό τέλος παρέμεινε ως είχε (20 δρχ/κυβικό). Όσα αυτοκίνητα ή μοτοσυκλέτες ταξινομούνταν για πρώτη φορά μετά τις 19 Μαΐου αλλά είχαν εισαχθεί και εκτελωνιστεί έως τις 10 Μαΐου ή είχε γίνει παραγγελία με άνοιγμα πίστωσης πριν τις 10 Μαΐου 1977, εξαιρούνταν από τις αυξήσεις στο εφάπαξ πρόσθετο ειδικό τέλος.
Στα πλαίσια αυτά, η κυβέρνηση αποφάσισε την αύξηση των εισφορών για τα αυτοκίνητα από 13 φορ. ίππους και άνω.
Έτσι, για τα επιβατικά αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσης από τα 1.800 cc., έγινε προοδευτική αύξηση στον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης έως και 200% σε σχέση με την ήδη ισχύουσα φορολογία. Παράλληλα, αυξήθηκε κατά 50% το εφάπαξ πρόσθετο Ειδικό Τέλος, πάντα για τα επιβατικά άνω των 13 φορ. ίππων. Επιπλέον, καταργήθηκε το ανώτατο όριο προσδιορισμού του εφάπαξ πρόσθετου ειδικού τέλους των 300.000 δραχμών, που είχε θεσπιστεί για τα επιβατικά αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσης με τον νόμο 363/76. Ο νόμος αυτός όριζε το πρόσθετο ειδικό τέλος στις 50 δραχμές ανά κυβικό εκατοστό για αυτοκίνητα με κινητήρα έως 1.200 cc (άρθρο 3, παρ. 1). Στα αυτοκίνητα με μεγαλύτερο κυβισμό, το τέλος ήταν ίδιο μέχρι το όριο των 1.200 cc και ανέβαινε στις 100 δραχμές ανά κυβικό πέραν αυτού του ορίου. Το καθεστώς παρέμεινε αμετάβλητο για τα αυτοκίνητα έως 1.200 cc (50 δρχ/κυβικό), ενώ διατηρήθηκε και η προσαύξηση ανά κυβικό για αυτοκίνητα με μεγαλύτερο κινητήρα έως τα 1.800 cc (100 δρχ). Όμως από τις 19 Μαΐου 1977 τα επιβατικά αυτοκίνητα άνω των 1.800 cc θα επιβαρύνονταν με εφάπαξ πρόσθετο ειδικό τέλος στις 75 δραχμές ανά κυβικό για τα πρώτα 1.200 cc και με 150 δραχμές ανά κυβικό πέρα από αυτό το όριο. Η νέα ρύθμιση αφορούσε βέβαια τόσο τα καινούργια αυτοκίνητα, όσο και τα εισαγόμενα μεταχειρισμένα.
Φυσικά, από το "μενού" δεν έλειπε ο διπλασιασμός των τελών κυκλοφορίας, για τα αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού (από 14 φορ. ίππους), ενώ στην ίδια λογική των αυξήσεων κινήθηκε η κυβέρνηση για τις μοτοσυκλέτες άνω των 400 cc. Σύμφωνα με τον νόμο 363/76, το εφάπαξ πρόσθετο ειδικό τέλος στις καινούργιες μοτοσυκλέτες ορίστηκε στις 20 δραχμές ανά κυβικό και το ποσό που προέκυπτε δεν μπορούσε να είναι μικρότερο από 2.500 δραχμές ή μεγαλύτερο από 20.000 δραχμές (άρθρο 3, παρ. 3). Με την ερμηνευτική εγκύκλιο του υπουργείου Οικονομικών, από τις 19 Μαΐου 1977 ο υπολογισμός άλλαξε για τις μοτοσυκλέτες με κινητήρα μεγαλύτερο από 400 cc. Πλέον η επιβάρυνση ήταν στις 30 δραχμές ανά κυβικό για τα πρώτα 400 κυβικά και 40 δραχμές ανά κυβικό πέρα από αυτό το όριο. Για τις μοτοσυκλέτες ανεξαρτήτως τύπου έως 400 cc, το εφάπαξ πρόσθετο ειδικό τέλος παρέμεινε ως είχε (20 δρχ/κυβικό). Όσα αυτοκίνητα ή μοτοσυκλέτες ταξινομούνταν για πρώτη φορά μετά τις 19 Μαΐου αλλά είχαν εισαχθεί και εκτελωνιστεί έως τις 10 Μαΐου ή είχε γίνει παραγγελία με άνοιγμα πίστωσης πριν τις 10 Μαΐου 1977, εξαιρούνταν από τις αυξήσεις στο εφάπαξ πρόσθετο ειδικό τέλος.
Β.Α
© Hellenic Motor History
