4 Ιουλίου 1979: οι υπέρογκες αυξήσεις στην φορολογία των αυτοκινήτων.

Στις 4 Ιουλίου 1979, μια καινούργια πραγματικότητα ξημέρωσε για τις επιχειρήσεις στον χώρο του αυτοκινήτου, αλλά και για τους υποψήφιους αγοραστές.
Η τότε κυβέρνηση αποφάσισε τον διπλασιασμό των φόρων στα επιβατικά αυτοκίνητα και συγκεκριμένα στην εφάπαξ εισφορά και στον ειδικό φόρο κατανάλωσης. 

Έτσι, για αυτοκίνητα έως 1.200 cc η εισφορά αυξήθηκε από τις 50 δραχμές ανά κυβικό εκατοστό, στις 100 δραχμές. Πάνω από τα 1.200 cc έως τα 1.800 cc η αύξηση ήταν από 100 δραχμές σε 200 δραχμές ανά κυβικό. Στα αυτοκίνητα πάνω από τα 1.800 cc η εισφορά αυξήθηκε από τις 75 δραχμές στις 150 δραχμές ανά κυβικό εκατοστό για τα πρώτα 1.200 cc και από τις 150 δραχμές στις 300 δραχμές πάνω από αυτό το όριο. 

Το αποτέλεσμα ήταν η σημαντική άνοδος στις λιανικές τιμές των επιβατικών αυτοκινήτων ακόμα και στις δημοφιλείς κατηγορίες έως τα 1.300 κ.εκ. 

Τα μέτρα αυτά πάρθηκαν με σκοπό τον περιορισμό των εισαγωγών και τον περιορισμό της κατανάλωσης, λόγω της διόγκωσης στο έλλειμα του ισοζυγίου πληρωμών. Επιπλέον, η χώρα μας είχε αρχίσει να βιώνει έντονα τις συνέπειες της παγκόσμιας ενεργειακής κρίσης, που είχε ξεσπάσει στις αρχές του έτους.  

Όμως, η λήψη αυτής της απόφασης έγινε κυριολεκτικά "εν μια νυκτί", χωρίς κανέναν προγραμματισμό και χωρίς καμία προειδοποίηση. 

Το χειρότερο ήταν πως τα μέτρα αυτά είχαν άμεση ισχύ, χωρίς περίοδο χάριτος. Αυτό σήμαινε πως ακόμα και όσοι είχαν κάνει παραγγελία νέου αυτοκινήτου, αλλά αυτό δεν είχε εκτελωνιστεί ή απλά δεν είχε ταξινομηθεί έως τις 4 Ιουλίου, ήταν υποχρεωμένοι να πληρώσουν την επιπλέον εισφορά! Στην πρώτη περίπτωση υπήρχε η δυνατότητα ακύρωσης της παραγγελίας, με κίνδυνο να χαθεί η προκαταβολή. Στην δεύτερη περίπτωση οι αγοραστές ήταν υποχρεωμένοι να πληρώσουν την διαφορά, εφόσον πλέον δεν υπήρχε περίπτωση ακύρωσης της παραγγελίας. 

Σε όλα τα παραπάνω προστέθηκε και η αύξηση στα τέλη χαρτοσήμου για την μεταβίβαση αυτοκινήτων, κατά 200% (!)

Σοβαρά ήταν και τα προβλήματα για τους εισαγωγείς αυτοκινήτων, εφόσον με τη νέα κατάσταση είχαν "εγκλωβιστεί" στα τελωνεία περί τα 35.000 επιβατικά. Φυσικά, για να γίνει ο εκτελωνισμός τους, οι αντιπρόσωποι ήταν υποχρεωμένοι να πληρώσουν σημαντικά επιπλέον ποσά, που άγγιζαν συνολικά τα 2 δισ. δραχμές! 

Η άνοδος στις τιμές των νέων αυτοκινήτων, παρέσυρε τις τιμές και στα μεταχειρισμένα, κατά περίπου 40 έως 50%, ειδικά για τις κατηγορίες έως τους 11 φορ. ίππους. 

Το 1979, η αγορά αυτοκινήτου ξεκίνησε με την δυναμική που είχε αποκτήσει τα προηγούμενα χρόνια. Όπως είναι λογικό, ο διπλασιασμός στην φορολογία έφερε σημαντική πτώση στις πωλήσεις νέων επιβατικών αυτοκινήτων, στο δεύτερο εξάμηνο του έτους.

Τα συνολικά έσοδα του κράτους από την φορολογία στα αυτοκίνητα, εκείνη τη χρονιά, ανήλθαν σε περίπου 15.5 δισεκατομμύρια δραχμές. 

Mε δεδομένη την ανάγκη για εξοικονόμηση ενέργειας και καυσίμων, υπήρξε μια σειρά μέτρων προς αυτή την κατεύθυνση. 

Αυτό που είχε άμεσο αντίκτυπο στους ιδιοκτήτες οχημάτων, ήταν η αύξηση στην τιμή της βενζίνης. Την ίδια ημέρα, στις 4 Ιουλίου, η τιμή πώλησης της απλής βενζίνης πήγε από τις 24 δραχμές/λίτρο στις 27 δραχμές, ενώ η σούπερ από τις 26 δρχ/λίτρο στις 30 δραχμές. Αύξηση υπήρξε και στο πετρέλαιο κίνησης, από τις 7 στις 11 δραχμές. 

Επίσης, επεκτάθηκε η εκ περιτροπής κυκλοφορία των αυτοκινήτων και τα σαββατοκύριακα, από τις 7 Ιουλίου. Το μέτρο αφορούσε τα επιβατικά αλλά και τα επαγγελματικά αυτοκίνητα με οφέλιμο φορτίο έως έναν τόνο. 

Γράφημα: hellenic motor history

B.A

Έρευνα & αρχείο Hellenic Motor History ©