Την άνοιξη του 1953, η κυβέρνηση έδωσε οικονομικά κίνητρα για την αντικατάσταση των παλιών, προπολεμικών, ταξί.
Σταδιακά, τους αθηναϊκούς δρόμους αρχίζουν να κατακλύζουν καινούργια "αεροδυναμικά" αμερικάνικα αυτοκίνητα.
Το φαινόμενο δεν πέρασε απαρατήρητο από τον Τύπο.
Στις 29 Ιουνίου 1956 η εφημερίδα "Ελευθερία" δημοσιεύει μια σειρά από ρεπορτάζ με τίτλο "Οι αυτοκινητισταί ταξί και τα προβλήματά τους".
Το πρώτο άρθρο φέρει τον υπότιτλο "δράμα πίσω από την πολυτέλειαν".
Ενδιαφέρον έχει ο πρόλογος του άρθρου που, μάλλον χωρίς υπερβολή, δίνει μια εικόνα των δρόμων της πρωτεύουσας, στα μέσα της δεκαετίας του '50.
" Καμιά ευρωπαϊκή πρωτεύουσα δεν έχει την τροχαίαν πολυτέλειαν της δικής μας πρωτευούσης. Τα παντός τύπου και πάσης χλιδής και ανέσεως αεροδυναμικά "δελφίνια" που λικνίζονται εις τις γούβες των αθηναϊκών δρόμων, δεν κυκλοφορούν πουθενά εις την Ευρώπην. Εκθαμβωτικές λιμουζίνες που νομίζει κανείς ότι ανήκουν εις κάποιον μαχαραγιάν ή εις άλλους κάποιους Κροίσους της σπατάλης και της επιδείξεως, φέρουν το ταπεινόν επαγγελματικόν Τ, σήμα του καθημερινού μόχθου δια τον επιούσιον.
Ακόμη και το αμαρτωλό και πολυδάπανο κοσμοπολίτικο Παρίσι ανοίγει από έκσταση τα μάτια μπροστά στον τροχαίο πλούτο, που "τσουλάει" στους σκονισμένους αθηναϊκούς δρόμους. Και είναι φυσικόν, οι ρηχοί ξένοι παρατηρηταί, βλέποντας την πολυτέλειαν αυτήν, να περνούν τον τόπον τούτον ως "χώραν ευδαίμονα".
Πίσω όμως από την πολυτέλειαν αυτήν της επιφανείας και τα βελούδα, κρύπτεται ένα δράμα με πρωταγωνιστάς και θύματα τους οδηγούς των ταξί. "
Σταδιακά, τους αθηναϊκούς δρόμους αρχίζουν να κατακλύζουν καινούργια "αεροδυναμικά" αμερικάνικα αυτοκίνητα.
Το φαινόμενο δεν πέρασε απαρατήρητο από τον Τύπο.
Στις 29 Ιουνίου 1956 η εφημερίδα "Ελευθερία" δημοσιεύει μια σειρά από ρεπορτάζ με τίτλο "Οι αυτοκινητισταί ταξί και τα προβλήματά τους".
Το πρώτο άρθρο φέρει τον υπότιτλο "δράμα πίσω από την πολυτέλειαν".
Ενδιαφέρον έχει ο πρόλογος του άρθρου που, μάλλον χωρίς υπερβολή, δίνει μια εικόνα των δρόμων της πρωτεύουσας, στα μέσα της δεκαετίας του '50.
" Καμιά ευρωπαϊκή πρωτεύουσα δεν έχει την τροχαίαν πολυτέλειαν της δικής μας πρωτευούσης. Τα παντός τύπου και πάσης χλιδής και ανέσεως αεροδυναμικά "δελφίνια" που λικνίζονται εις τις γούβες των αθηναϊκών δρόμων, δεν κυκλοφορούν πουθενά εις την Ευρώπην. Εκθαμβωτικές λιμουζίνες που νομίζει κανείς ότι ανήκουν εις κάποιον μαχαραγιάν ή εις άλλους κάποιους Κροίσους της σπατάλης και της επιδείξεως, φέρουν το ταπεινόν επαγγελματικόν Τ, σήμα του καθημερινού μόχθου δια τον επιούσιον.
Ακόμη και το αμαρτωλό και πολυδάπανο κοσμοπολίτικο Παρίσι ανοίγει από έκσταση τα μάτια μπροστά στον τροχαίο πλούτο, που "τσουλάει" στους σκονισμένους αθηναϊκούς δρόμους. Και είναι φυσικόν, οι ρηχοί ξένοι παρατηρηταί, βλέποντας την πολυτέλειαν αυτήν, να περνούν τον τόπον τούτον ως "χώραν ευδαίμονα".
Πίσω όμως από την πολυτέλειαν αυτήν της επιφανείας και τα βελούδα, κρύπτεται ένα δράμα με πρωταγωνιστάς και θύματα τους οδηγούς των ταξί. "
Λίγες μέρες μετά, στις 6 Αυγούστου 1956, η εφημερίδα 'Έθνος" δημοσιεύει ένα ρεπορτάζ με τίτλο "Πολυτελείς λιμουζίνες εξετόπισαν από τις "πιάτσες" τα παλαιότερα ταξί".
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, "η πρωτεύουσα μετεβλήθη σε μιαν απέραντη έκθεσι των τελευταίων μοντέλων αυτοκινήτων". Επιπλέον, σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι Αθηναίοι έγιναν επιλεκτικοί, εφόσον ήταν διατεθειμένοι να περπατήσουν αρκετά επιπλέον μέτρα, αρκεί να επιλέξουν το νεότερο και πιο φανταχτερό μοντέλο για τις μετακινήσεις τους.
Οι ιδιοκτήτες των "αεροδυναμικών" ταξί καμάρωναν στις πιάτσες, γυαλίζοντας και ξεσκονίζοντας με πανιά και φτερά τα αυτοκίνητά τους.
Τα αυτοκίνητα αυτά είχαν αποκτηθεί με δύο τρόπους, βάσει των οικονομικών κινήτρων που έδωσε από το 1953 η κυβέρνηση.
Ο πρώτος ήταν οι πωλήσεις μέσω Ό.Δ.Ι.Σ.Υ, αυτοκινήτων που προέρχονταν από μέλη της Αποστολής αμερικανικής βοήθειας, με πολύ μικρή προκαταβολή και πολλές δόσεις. Τα αυτοκίνητα αυτά ήταν μεν μεταχειρισμένα αλλά επρόκειτο για νεότερα μοντέλα. Ο δεύτερος ήταν το σύστημα των γραμματίων που καθιερώθηκε από τις εδώ αντιπροσωπείες αυτοκινήτων και αφορούσε τα καινούργια μοντέλα.
Παρόλα αυτά, δεν διέθεταν όλοι την οικονομική δυνατότητα για την αντικατάσταση του παλαιού τους ταξί, με αποτέλεσμα κάποια "σαραβαλάκια" να εξακολουθούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους για μερικά χρόνια ακόμα.
Όμως, άρχισαν να μπαίνουν στο περιθώριο, εφόσον όλο και λιγότεροι τα χρησιμοποιούσαν. Οι ιδιοκτήτες τους εξέφραζαν το παράπονο ότι πλέον "δεν μπορούν να σταυρώσουν πελάτη", ενώ ο ισχυρός ανταγωνισμός των "αεροδυναμικών" τους ανάγκασε να απομακρυνθούν από τις κεντρικές πιάτσες ταξί της Αθήνας.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, "η πρωτεύουσα μετεβλήθη σε μιαν απέραντη έκθεσι των τελευταίων μοντέλων αυτοκινήτων". Επιπλέον, σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι Αθηναίοι έγιναν επιλεκτικοί, εφόσον ήταν διατεθειμένοι να περπατήσουν αρκετά επιπλέον μέτρα, αρκεί να επιλέξουν το νεότερο και πιο φανταχτερό μοντέλο για τις μετακινήσεις τους.
Οι ιδιοκτήτες των "αεροδυναμικών" ταξί καμάρωναν στις πιάτσες, γυαλίζοντας και ξεσκονίζοντας με πανιά και φτερά τα αυτοκίνητά τους.
Τα αυτοκίνητα αυτά είχαν αποκτηθεί με δύο τρόπους, βάσει των οικονομικών κινήτρων που έδωσε από το 1953 η κυβέρνηση.
Ο πρώτος ήταν οι πωλήσεις μέσω Ό.Δ.Ι.Σ.Υ, αυτοκινήτων που προέρχονταν από μέλη της Αποστολής αμερικανικής βοήθειας, με πολύ μικρή προκαταβολή και πολλές δόσεις. Τα αυτοκίνητα αυτά ήταν μεν μεταχειρισμένα αλλά επρόκειτο για νεότερα μοντέλα. Ο δεύτερος ήταν το σύστημα των γραμματίων που καθιερώθηκε από τις εδώ αντιπροσωπείες αυτοκινήτων και αφορούσε τα καινούργια μοντέλα.
Παρόλα αυτά, δεν διέθεταν όλοι την οικονομική δυνατότητα για την αντικατάσταση του παλαιού τους ταξί, με αποτέλεσμα κάποια "σαραβαλάκια" να εξακολουθούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους για μερικά χρόνια ακόμα.
Όμως, άρχισαν να μπαίνουν στο περιθώριο, εφόσον όλο και λιγότεροι τα χρησιμοποιούσαν. Οι ιδιοκτήτες τους εξέφραζαν το παράπονο ότι πλέον "δεν μπορούν να σταυρώσουν πελάτη", ενώ ο ισχυρός ανταγωνισμός των "αεροδυναμικών" τους ανάγκασε να απομακρυνθούν από τις κεντρικές πιάτσες ταξί της Αθήνας.
Ένα από τα εναπομείναντα "σαραβαλάκια" όπως φωτογραφήθηκε για την εφημερίδα "Έθνος" στο ρεπορτάζ για τα ταξί της Αθήνας, που δημοσιεύτηκε στις 6/8/1956.
B.A
Έρευνα & αρχείο © Hellenic Motor History
*Στους τίτλους και τα κείμενα των εφημερίδων έχει διατηρηθεί η ορθογραφία και το συντακτικό του πρωτότυπου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου