Toν Σεπτέμβριο του 1939 τέθηκε σε ισχύ ο Αναγκαστικός Νόμος 1943/1939 "περί εισαγωγής και κυκλοφορίας αυτοκινήτων κλπ μεταφορικών μέσων επί τη βάσει τριπτύχων ή πολυπτύχων". (ΦΕΚ 361 - 4/9.1939).
Σύμφωνα με το νόμο, "τρίπτυχα ή πολύπτυχα (carnets de passages en Douane) καλούνται οι ειδικοί τίτλοι, οι χορηγούμενοι εις τα μέλη αυτών, υπό Λεσχών Αυτοκινήτων, μετεχουσών της Διεθνούς Ενώσεως των αυτοκινητιστικών Σωματείων, της συνεστημένης συμφώνως τη Διεθνεί συμβάσει "περί κυκλοφορίας αυτοκινήτων" τη συναφθήσει εν Παρισίοις τω 1909..." (περισσότερα σχετικά με την Διεθνή Σύμβαση των Παρισίων, εδώ).
Το άρθρο 1 όριζε ότι βάσει αυτών μπορούσαν να εισαχθούν προσωρινά στην Ελλάδα οχήματα, χωρίς την καταβολή των εισαγωγικών δασμών και άλλων φόρων. Αυτό ίσχυε για επιβατικά αυτοκίνητα, μοτοσυκλέτες με ή χωρίς καλάθι (side car), ρυμουλκούμενα οχήματα καθώς και λέμβοι ή κότερα. Υπήρχαν και άλλες κατηγορίες οχημάτων που υπήρχε δυνατότητα να εισαχθούν κατά τον ίδιο τρόπο υπό προϋποθέσεις (φορτηγά, λεωφορεία κ.α).
Σε περίπτωση άφιξης του οχήματος χωρίς να συνοδεύεται από τον ιδιοκτήτη (η εισαγωγή μπορούσε να γίνει με οποιονδήποτε τρόπο, ακόμα και δια θαλάσσης), τότε επιτρεπόταν η εισαγωγή του όμως απαγορευόταν η κυκλοφορία του έως την άφιξη του ιδιοκτήτη. Αυτός είχε χρονικό περιθώριο ενός μήνα να έρθει στην Ελλάδα, αλλιώς έπρεπε να γίνει επανεξαγωγή με την υποχρέωση καταβολής των προβλεπόμενων κυρώσεων.
Σε περίπτωση μη εμπρόθεσμης επανεξαγωγής, το άρθρο 11 προέβλεπε την καταβολή των νόμιμων εισαγωγικών δασμών. Η ισχύς των τρίπτυχων ή πολύπτυχων ήταν 12 μήνες από την ημερομηνία έκδοσής τους. Εγγυήτρια έναντι του δημοσίου για την καταβολή των εισαγωγικών δασμών και άλλων φόρων ήταν η Ελληνική Λέσχη Αυτοκινήτου και Περιηγήσεων (ΕΛΠΑ). Απαγορευόταν η εισαγωγή βάσει τρίπτυχου ή πολύπτυχου σε αλλοδαπούς που διέθεταν ιδιοκτησία στην Ελλάδα ή είχαν εμπορική επιχείρηση ή βιομηχανία. Το ίδιο ίσχυε και για τους Έλληνες που διέθεταν κατοικία, εμπορική επιχείρηση ή βιομηχανία στην χώρα μας, ακόμα και αν διέμεναν μόνιμα στο εξωτερικό. Αντίθετα, εάν κάποιος Έλληνας είχε μόνιμη κατοικία στο εξωτερικό χωρίς να διαθέτει κάτι από τα παραπάνω στην Ελλάδα, είχε το δικαίωμα προσωρινής εισαγωγής οχήματος, με την προϋπόθεση πιστοποίησης της μόνιμης παραμονής του στο εξωτερικό από την αρμόδια προξενική αρχή, με έκδοση εγγράφου προς τις τελωνειακές αρχές.
Ενδιαφέρον έχει το γεγονός πως, σε περίπτωση που το αυτοκίνητο διέθετε ραδιόφωνο έπρεπε να αναγράφεται στο τρίπτυχο ή πολύπτυχο εισαγωγής, ενώ η ΕΛΠΑ ήταν υποχρεωμένη να δίνει εγγύηση ίση με τους δασμούς και φόρους του ραδιοφώνου, επιπρόσθετα σε αυτή του οχήματος! Η εγγύηση αφορούσε την εκπρόθεσμη επανεξαγωγή ή την επανεξαγωγή του αυτοκινήτου χωρίς το ραδιόφωνο (άρθρο 10, παρ. 1). Εάν δεν αναγραφόταν η ύπαρξη ραδιοφώνου, τότε ο κάτοχος του αυτοκινήτου έπρεπε να καταβάλει την εγγύηση για τους δασμούς καθώς και για το ήμισυ της αξίας του ραδιοφώνου, για την εφαρμογή των διατάξεων περί περιορισμού εισαγωγής! (άρθρο 10, παρ. 2).
Σε περίπτωση που ένα αυτοκίνητο είχε εισαχθεί με τρίπτυχο ή πολύπτυχο αλλά ο κάτοχός του ήθελε να διαμείνει οριστικά στην Ελλάδα, τότε κατά τον εκτελωνισμό του γινόταν εφαρμογή των διατάξεων περί μετοικούντων επιβατών, με μειωμένο τον εισαγωγικό δασμό. Απαραίτητη προϋπόθεση ήταν η άδεια κυκλοφορίας του αυτοκινήτου να είχε εκδοθεί τουλάχιστον ένα έτος πριν την εισαγωγή του στην Ελλάδα.
Για τα οχήματα που κυκλοφόρησαν στην χώρα μας επί 12 μήνες βάσει τριπτύχου ή πολυπτύχου, μετά την εξαγωγή τους δεν μπορούσαν να εισαχθούν εκ νέου παρά μόνο μετά την παρέλευση τριών μηνών, με έκδοση νέου τρίπτυχου ή πολύπτυχου (άρθρο 9, παρ. 3). Το άρθρο 19 (παρ. 1) διευκρινίζει πως τα οχήματα εν γένει η εισαγωγή των οποίων γίνεται με αυτόν τον τρόπο, "δεν δύνανται να εκτεθώσιν υπό εμπορικών οίκων, ουδέ να ενοικιασθώσιν".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου