H Μεγ. Βρετανία έχει μεγάλη παράδοση στον χώρο του αυτοκινήτου. Αν και τα πράγματα στην πορεία δεν εξελίχθηκαν ακριβώς με τον ιδανικό τρόπο, η άλλοτε κραταιά αγγλική αυτοκινητοβιομηχανία σίγουρα έχει γράψει ιστορία. Και όπως σε κάθε χώρα με δυνατή παρουσία στην κατασκευή αυτοκινήτων, έτσι και στην Βρετανία τα εγχώριας προέλευσης οχήματα κυριαρχούσαν στις προτιμήσεις των αγοραστών. Την δεκαετία του '70 η British Leyland και η Ford ήταν οι βασικοί παίκτες στην βρετανική αγορά αυτοκινήτου. Την δεκαετία του '80 προστέθηκε σε αυτούς και η Vauxhall, η οποία είχε πλέον ενισχύσει την θέση της, αφήνοντας πίσω μια περίοδο σημαντικών προβλημάτων. Ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του '70 τα εισαγόμενα αυτοκίνητα είχαν αρχίσει να κάνουν πιο έντονη της παρουσία τους στους βρετανικούς δρόμους, όμως τίποτα δεν έδειχνε να απειλεί τις εγχώριες φίρμες. Ανάμεσα στους ξένους "εισβολείς" δυναμική παρουσία είχαν και ιάπωνες κατασκευαστές, με κυριότερο εκπρόσωπο την Datsun-Nissan. Tο 1986 η Nissan μετατρέπεται σε εγχώριο κατασκευαστή, με την έναρξη παραγωγής στο εργοστάσιο του Sunderland (αν και αρχικά η παραγωγή αφορούσε ένα μόνο μοντέλο της φίρμας). Βέβαια η Nissan δεν συμπεριλαμβάνεται στους "παραδοσιακούς" κατασκευαστές της, όπως και καμία άλλη εταιρεία που επένδυσε στην παραγωγή αυτοκινήτων εκεί (π.χ Honda). Tα πράγματα δεν άλλαξαν ιδιαίτερα την δεκαετία του '90, με τις Ford και Vauxhall να αποτελούν σταθερά τις κυρίαρχες δυνάμεις. Η Rover συμπλήρωνε την πρώτη τριάδα στο μεγαλύτερο μέρος της περιόδου, ενώ άρχισε να χάνει έδαφος από το 1998. Βέβαια στην πραγματικότητα τα πράγματα ήταν αρκετά πιο περίπλοκα. Η βρετανική αυτοκινητοβιομηχανία μετρούσε ήδη απώλειες και αρκετές φίρμες αποτελούσαν παρελθόν ως την δεκαετία του '80. H British Leyland δεν ήταν παρά ένας όμιλος που περιελάμβανε τις Austin, Morris, Triumph, Rover, Land Rover, MG, Wolseley, Riley και Jaguar, εκ των οποίων ορισμένες απευθύνονταν στο ευρύ αγοραστικό κοινό (Austin, Morris, Triumph) και άλλες σε πιο ειδικό αγοραστικό κοινό (Jaguar, Rover, MG). Στα πλαίσια εξορθολογισμού λειτουργίας της που επέβαλαν τα στενά οικονομικά μεγέθη, πολλές από τις παραπάνω φίρμες αποσύρθηκαν από την αγορά (Riley, Wolseley, Morris, Triumph) ή κοσμούσαν ορισμένες ειδικές εκδόσεις των mainstream μοντέλων του Austin Rover Group, στο οποίο εξελίχθηκε ο όμιλος (MG). Φυσικά δεν πρέπει να παραλείψουμε τον όμιλο Rootes, με τις ιστορικές φίρμες των Hillman, Humber, Singer, Talbot και Sunbeam. Η Rootes εξελίχθηκε σε Chrysler UK, που αποτελούσε ένα κομμάτι της Chrysler Europe μαζί με την γαλλική Simca. Οι πωλήσεις της Chrysler UK δεν ήταν αμελητέες κατά την δεκαετία του '70, καταλαμβάνοντας σε πολλές περιπτώσεις την 3η θέση των πωλήσεων. Βέβαια σε καμία περίπτωση οι επιδόσεις της δεν ήταν ευθέως ανταγωνιστικές έναντι της BL και της Ford. Όμως με την αποχώρηση της Chrysler από την Ευρώπη το 1978, η πρώην Rootes βρέθηκε κάτω από την ομπρέλλα τoυ ομίλου PSA (Peugeot-Citroen), όπως άλλωστε και η Simca. Οι δύο εταιρείες μετονομάστηκαν σε Talbot και σύντομα τα μοντέλα της Rootes καταργήθηκαν και η παραγωγή στην Βρετανία περιορίστηκε στα μοντέλα της γαλλικής Talbot για την εγχώρια αγορά. Mε απόφαση της Peugeot, ως τα μέσα της δεκαετίας του '80 το όνομα Talbot πέρασε στην ιστορία. Όμως με όσα είχαν προηγηθεί είχε χαθεί από χρόνια η βρετανική ταυτότητα της εταιρείας.
Από το 1972 έως το 2020 το best seller της βρετανικής αγοράς ανήκε στην Ford. Η αρχή έγινε με την 3η γενιά του Cortina, ενώ τα τελευταία 12 χρόνια το Ford Fiesta ήταν το πρώτο σε πωλήσεις μοντέλο (2009-2020). Την δεκαετία του '80 και του '90 η Ford κατέλαβε αρκετές φορές τις τρείς πρώτες θέσεις στην κατάταξη με τα δημοφιλέστερα μοντέλα. Και φυσικά ήταν σταθερά η πρώτη σε πωλήσεις εταιρεία στην Βρετανία. Από τους ξένους κατασκευαστές, ψηλά βρέθηκαν οι Γάλλοι κατασκευαστές, με την Peugeot να έχει ισχυροποιήσει τη θέση της μετά το 1985 και την Renault να σημειώνει άνοδο στις αρχές της δεκαετίας του '90. Την ίδια περίοδο η Nissan παρουσίασε κάμψη, ενώ η Volkswagen μετά από από μια περίοδο στασιμότητας είχε άνοδο από το 1996. Μετά την αποχώρηση της Rover από την αγορά, στην συνέχεια υπήρξαν αρκετές ανακατατάξεις, όμως οι Ford & Vauxhall παρέμειναν ανεπηρέαστες σε ένα παιχνίδι που έδειχνε να μην τις αφορά. Άλλωστε πως θα μπορούσαν να χάσουν την μάχη στην έδρα τους;
Την τελευταία δεκαετία ήταν φανερό πως οι τάσεις στην βρετανική αγορά άλλαξαν σε μεγάλο βαθμό. Η Volkswagen ήταν σταθερά στην 3η θέση των πωλήσεων, με υψηλά ποσοστά αλλά σε απόσταση ασφαλείας από το κατεστημένο. Το 2017 η Vauxhall σημείωσε πτώση -22.2% και βρέθηκε στην 3η θέση για πρώτη φορά από το 1988. Φυσικά η απώλεια αυτή δεν θα μπορούσε να ωφελήσει άλλον από την γερμανική εταιρεία. Η Vauxhall παρέμεινε στην 3η θέση το 2018 με επιπλέον πτώση - 9.1%. Το 2019 τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα για την βρετανική φίρμα, που βρέθηκε στην 5η θέση (!), με τις πωλήσεις της μειωμένες κατά 9.8%. Για πρώτη φορά στην βρετανική αγορά στην πρώτη τριάδα βρέθηκαν δύο ξένες εταιρείες, με την Volkswagen στην 2η θέση και την Mercedes-Benz στην 3η θέση. Στην 4η θέση τερμάτησε η BMW. Το 2020 ήταν μια δύσκολη χρονιά για όλες τις φίρμες, όμως η Vauxhall είχε πτώση -40.3% και τερμάτησε στην 6η θέση, αυτή την φορά πίσω και από την Audi. Οι premium γερμανικές εταιρείες ενίσχυσαν την παρουσία τους στην Βρετανία κατά την δεκαετία του '90 ενώ η επέκταση της γκάμας τους σε μικρότερες κατηγορίες διεύρυνε σημαντικά την πελατεία τους. Θετικό ρόλο έπαιξε και η πλήρης γκάμα που ανέπτυξαν στα SUV, μια κατηγορία που κερδίζει συνεχώς έδαφος τα τελευταία χρόνια.
Όλα δείχνουν πως το 2021 θα είναι η χρονιά που θα πέσει και το τελευταίο οχυρό. Η Ford διατήρησε πέρσι την 1η θέση στην Βρετανία, με 152.777 πωλήσεις έναντι 148.338 της Volkswagen. Φέτος, στο διάστημα Ιανουαρίου-Οκτωβρίου, η Ford δείχνει πως έχει χάσει όλα τα κεκτημένα. Οι συνολικές της πωλήσεις την φέρνουν στην 2η θέση, με 106.085 μονάδες, ενώ η Volkswagen βρίσκεται στην κορυφή της βρετανικής αγοράς, με 130.338 μονάδες. Επιπλέον, για πρώτη φορά μετά από 49 χρόνια, το Νο 1 σε πωλήσεις μοντέλο στην Βρετανία δεν θα προέρχεται από την Ford. Στην κορυφή βρίσκεται το Vauxhall Corsa, η νέα γενιά του οποίου έκανε δυναμικό ξεκίνημα πέρσι (2ο σε πωλήσεις το 2020). Το Fiesta έρχεται στην 5η θέση στο 10μηνο, με πολλές πιθανότητες να χάσει έδαφος από το Ford Kuga και ελάχιστες πιθανότητες να βρεθεί στην πρώτη τριάδα ως τα τέλη του έτους. Τον Οκτώβριο, δεν ήταν καν στα δέκα πρώτα μοντέλα. Οι τάσεις που επικρατούν στην βρετανική αγορά αυτοκινήτου ακολουθούν βέβαια τις γενικότερες τάσεις στην Ευρώπη. Μεγάλη μερίδα αγοραστών είναι διατεθειμένη να πληρώσει παραπάνω χρήματα για ένα μοντέλο "κύρους", ακόμα και στις μικρότερες κατηγορίες, προς όφελος των γερμανών κατασκευαστών. Το γεγονός αυτό "κλέβει" ποσοστό από τις mainstream εταιρείες, έχοντας επιφέρει καίριο πλήγμα στην μεσαία κατηγορία που οι Ford και Vauxhall κυριαρχούσαν στην Βρετανία με τα Mondeo και Cavalier/Vectra. Παρά τις νέες τάσεις και το ανακάτεμα της τράπουλας σε όλη της Ευρώπη, η βρετανική είναι η μοναδική από τις "παραδοσιακές" αγορές που οι εγχώριες φίρμες παρέδωσαν τα όπλα έναντι του ξένου ανταγωνισμού. Ακόμα και στην Ιταλία η Fiat δεν δείχνει διατεθειμένη να υποκύψει έναντι της Volkswagen, αν και οι πωλήσεις της συνεχίζουν να βασίζονται στα γνωστά Panda & 500.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου