H κατηγορία των αυτοκινήτων coupe απευθύνεται σε ένα σχετικά περιορισμένο κοινό, το οποίο όμως διαθέτει ένα πιο δυναμικό προφίλ. Άνθρωποι που θέλουν να ξεχωρίζουν από την μάζα και ψάχνουν για ένα αυτοκίνητο με περισσότερο σπορτίφ προσανατολισμό σε σχεδίαση και οδηγικά χαρακτηριστικά. Αρκετοί κατασκευαστές διέθεταν ανάλογα coupe μοντέλα, που ήταν σχετικά προσιτά στην αγορά τους. Η Toyota είχε αφήσει έντονο το στίγμα της στην κατηγορία ήδη από την δεκαετία του '70, με το θρυλικό Celica. Όμως στην έκτη γενιά του μοντέλου (1994) το κόστος αγοράς είχε αυξηθεί αρκετά, ενώ πλέον ο βασικός κινητήρας ήταν στα 1.800 cc. Ειδικά στην χώρα μας, η αναβάθμιση στην γκάμα των κινητήρων είχε ως αποτέλεσμα την σημαντική επιβάρυνση στο κόστος κατοχής μιας Toyota Celica (τεκμήριο κλπ). Στις αρχές του 1996 η ιαπωνική εταιρεία αποφάσισε να παρουσιάσει στην Ευρώπη ένα μικρότερο σε διαστάσεις και πιο προσιτό coupe μοντέλο, το Toyota Paseo. Στην πραγματικότητα δεν ήταν ένα εντελώς νέο μοντέλο, αλλά η ανασχεδιασμένη έκδοση του αρχικού Toyota Cynos που ήταν διαθέσιμο στην ιαπωνική αγορά από το... 1991 και βασιζόταν στο Tercel. Στην Ελλάδα εμφανίστηκε την άνοιξη του 1996 σε μια και μοναδική έκδοση, με 16βάλβιδο κινητήρα στα 1.497 cc (10 φορ. ίπποι) απόδοσης 90 hp. Στα θετικά στοιχεία ήταν το στάντρντ ABS και η ύπαρξη αερόσακου, ενώ οι επιδόσεις του Paseo ήταν παραπάνω από αξιοπρεπείς. Όμως η σχεδίαση ήταν άτολμη ενώ στο εσωτερικό μπορούσε να χαρακτηριστεί έως εντελώς αδιάφορη και συντηρητική, με αποτέλεσμα να χάνει σε "νεανικό" προφίλ. To Toyota Paseo δεν αποτελούσε βέβαια ένα καθαρόαιμο σπορ αυτοκίνητο, αλλά η συμπεριφορά του στον δρόμο δεν ενέπνεε σε υψηλούς ρυθμούς οδήγησης. Έτσι, παρά τα επιμέρους δυνατά στοιχεία του ιαπωνικού μοντέλου (απόδοση κινητήρα, κιβώτιο ταχυτήτων, φρένα), οι αδυναμίες της ανάρτησης έκαναν το σύνολο λιγότερο ακριβές και ισορροπημένο και, τελικά, το "πακέτο" έμοιαζε λιγότερο ελκυστικό σε σχέση με τον ανταγωνισμό, ειδικά αν λάβουμε υπόψη και την τιμή αγοράς. Eκείνη την εποχή το Toyota Paseo είχε απέναντί του προτάσεις όπως το Opel Tigra που τουλάχιστον παρουσίαζε μεγαλύτερο ενδιαφέρον σχεδιαστικά, αλλά και το νεότερο Hyundai Coupe 1.6 (1996). To κορεάτικο μοντέλο ήταν διαθέσιμο σε ιδιαίτερα ανταγωνιστική τιμή, χωρίς να υστερεί σε κινητήρα ή οδηγικά χαρακτηριστικά και διέθετε σχεδίαση με έντονη προσωπικότητα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να προσελκύσει σημαντικό ποσοστό αγοραστών στην χώρα μας, αν και ήταν σε υψηλότερη φορολογική κλίμακα (11 φορ. ίπποι). Αντίθετα, το Paseo πέρασε μάλλον απαρατήρητο τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Μέσα στους πρώτους μήνες του 1998 το ιαπωνικό coupe είχε εξαφανιστεί από τους πίνακες της ελληνικής αντιπροσωπείας. Το 1997 ήταν το πρώτο (και μοναδικό) πλήρες έτος διάθεσής του στην εγχώρια αγορά, με τις πωλήσεις του στις 220 μονάδες. Να σημειωθεί ότι την ίδια χρονιά η Hyundai πέτυχε να κατακτήσει σχεδόν το 40% της αγοράς στην "sport coupe" κατηγορία, με 1.367 πωλήσεις και θεαματική διαφορά από τους υπόλοιπους κατασκευαστές. Ενδεχομένως να υπήρχε η φιλοδοξία για σημαντικά υψηλότερα νούμερα από την Toyota Ελλάς ώστε το Paseo να αποτελέσει τον πρωταγωνιστή της κατηγορίας, σαν μια πιο προσιτή επιλογή με λίγη από την "λάμψη" της Celica και ισχυρό κίνητρο το δυνατό όνομα της φίρμας στην χώρα μας. Όμως το Paseo δεν ήταν σε καμία περίπτωση Celica και αποδείχθηκε ανίκανο να συγκινήσει το ελληνικό κοινό, με αποτέλεσμα να αποσυρθεί αθόρυβα και άδοξα από την αγορά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου