Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2020

Ο θεσμός για το "Αυτοκίνητο της Χρονιάς" στην Ευρώπη. Ιστορική αναδρομή (Μέρος πρώτο: δεκαετία '60 & '70).

 


Ο θεσμός για το "Αυτοκίνητο της Χρονιάς" ("Car of the Year") ξεκίνησε στην Ευρώπη το 1964. Τη διοργάνωση έχουν αναλάβει περιοδικά αυτοκινήτου από διάφορες χώρες με δημοσιογράφους του χώρου να ψηφίζουν για το καλύτερο, κατά την άποψή τους, αυτοκίνητο.
Την Ελλάδα εκπροσώπησε για πρώτη φορά το περιοδικό "4Τροχοί", αρχικά με τον Κώστα Καββαθά και πιο πρόσφατα με τον Στρατή Χατζηπαναγιώτου. Στην ψηφοφορία για το 2021 την Ελλάδα θα εκπροσωπήσει η συνεργάτης του περιοδικού, Ελένη Ξενάκη.
Για να είναι υποψήφιο για τον τίτλο, ένα αυτοκίνητο θα πρέπει να έχει παρουσιαστεί μέσα στους 12 μήνες που έχουν προηγηθεί, να πρόκειται για πραγματικά νέο μοντέλο και όχι απλά για κάποια ανανεωμένη έκδοση, να διατίθεται σε τουλάχιστον 5 ευρωπαϊκές χώρες τη περίοδο της ψηφοφορίας και να έχει προοπτικές για πωλήσεις τουλάχιστον 5.000 μονάδων ετησίως.
Η Γερμανία, η Αγγλία, η Γαλλία, η Ισπανία και η Ιταλία, διαθέτουν το μεγαλύτερο αριθμό δημοσιογράφων σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες, από έξι η κάθε μία. Αυτό συμβαίνει με δεδομένο ότι αυτές οι χώρες αποτελούν τις πέντε μεγαλύτερες αγορές αυτοκινήτου στην Ευρώπη. 
Τα κριτήρια που ισχύουν, έχουν να κάνουν με το σχεδιασμό, την άνεση, την οδική συμπεριφορά, τη λειτουργικότητα, την ασφάλεια, τις επιδόσεις, την οικονομία και, πλέον, τη φιλικότητα προς το περιβάλλον.
 
Ποια ήταν όμως τα αυτοκίνητα που επικράτησαν όλα τα προηγούμενα χρόνια, από την αρχή του θεσμού το 1964;

Rover 2000 

Το πρώτο "Αυτοκίνητο της Χρονιάς", το 1964, ήταν το Rover 2000 (P6). To μεγάλο βρετανικό saloon (με μήκος λίγο πάνω από τα 4.5 μέτρα) είχε βασικό κινητήρα 2.000 κ.εκ., με ανεξάρτητη ανάρτηση και δισκόφρενα σε όλους τους τροχούς. Το τρόπαιο κατακτήθηκε με 76 βαθμούς. Την επόμενη χρονιά, 1965, τον τίτλο κέρδισε ξανά ένα βρετανικό αυτοκίνητο, το Austin 1800. Στο οικογενειακό μοντέλο των 4.2 μέτρων, είχαν μεταφερθεί οι τεχνικές λύσεις των μικρότερων Mini και 1100/1300, δηλαδή η μπροστινή κίνηση και ο εγκάρσια τοποθετημένος κινητήρας, ενώ προσέφερε καλούς χώρους. Ο Alec Issigonis ήταν και σε αυτή τη περίπτωση ο υπεύθυνος σχεδιασμού. 

To 1966 ήταν η σειρά των Γάλλων. Τον τίτλο κέρδισε η Renault με το μεσαίο "16", ένα οικογενειακό μοντέλο με 5θυρο αμάξωμα, κάτι ασυνήθιστο για εκείνη την εποχή. Στη δεύτερη θέση, με μικρή διαφορά από το Renault, τερμάτισε η Rolls Royce Silver Shadow (!) ένα αυτοκίνητο για πολύ λίγους.
Η Fiat ακολουθεί το 1967 κερδίζοντας το πρώτο της τίτλο το με το "124" που αποδείχθηκε μεγάλη εμπορική επιτυχία και στη χώρα μας. Με αμάξωμα 4.04 μέτρων, πρόσφερε καλούς χώρους για επιβάτες και αποσκευές, ενώ διέθετε τέσσερα δισκόφρενα. Ο βασικός κινητήρας του προσιτού ιταλικού οικογενειακού ήταν στα 1.200 κ.εκ. με απόδοση 60 ίππων. To 1968 ήταν η χρονιά των Γερμανών, για πρώτη φορά από τη καθιέρωση του θεσμού. Νικητής το NSU Ro80. Το αυτοκίνητο με το μεγάλο αμάξωμα των 4.78 μέτρων διέθετε μια σειρά από στοιχεία που εντυπωσίασαν. Πρώτα απ'όλα η αεροδυναμική του σχεδίαση. Επίσης ο κινητήρας Wankel που το κινούσε, απόδοσης 115 ίππων από συνολικά 995 κ.εκ. Άλλα τεχνικά χαρακτηριστικά που δεν άφησαν ασυγκίνητους τους κριτές, ήταν η μπροστινή κίνηση (κάτι όχι δεδομένο εκείνη την εποχή), η ανεξάρτητη ανάρτηση σε όλους τους τροχούς καθώς και το ημιαυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων 3 σχέσεων. Δυστυχώς, λόγω προβλημάτων αξιοπιστίας του κινητήρα, το Ro80 δεν έγινε εμπορική επιτυχία αν και έμεινε στη παραγωγή για περίπου μια δεκαετία, μέχρι το 1977, οπότε και η NSU σταμάτησε τη παραγωγή αυτοκινήτων. 
Oι Γάλλοι επανήλθαν ως νικητές το 1969, αυτή τη φορά με τη Peugeot να κερδίζει τον τίτλο χάρη στο μεσαίο οικογενειακό "504". Με κομψό αμάξωμα 4.49 μέτρων σχεδιασμένο από τον Ιταλό σχεδιαστή Pininfarina, διέθετε ανεξάρτητη ανάρτηση σε όλους τους τροχούς, καλή οδική συμπεριφορά ενώ ήταν διαθέσιμο και με τέσσερα δισκόφρενα. Η μετάδοση της κίνησης γινόταν στους πίσω τροχούς. Ο βασικός κινητήρας ήταν 1.800 κ.εκ (προαιρετικά διαθέσιμος με ψεκασμό). 

 
Οι νικητές του θεσμού από το 1965 έως το 1968. 
Austin 1800 & Renault 16 (επάνω), Fiat 124 & NSU Ro80 (κάτω).

Peugeot 504. Car of the Year 1969.


Mε την καινούργια δεκαετία, η Fiat κέρδισε για δεύτερη φορά τον τίτλο, με το μικρομεσαίο "128". Μεγάλη επιτυχία αν σκεφτούμε ότι το 1970 ο θεσμός βρισκόταν μόλις στο έβδομο έτος από την έναρξή του, ενώ είχαν μεσολαβήσει μόλις τρία χρόνια από την πρώτη νίκη του ιταλικού εργοστασίου. Το Fiat 128 απέσπασε 235 βαθμούς και ήταν ένα πραγματικά σύγχρονο αυτοκίνητο εκείνη την εποχή. Με τη κίνηση μπροστά, επαρκείς χώρους και καλή οδική συμπεριφορά, αποτελούσε ένα εξαιρετικό προσιτό μοντέλο. Ο βασικός κινητήρας ήταν καινούργιος, στα 1.100 κ.εκ. με απόδοση 55 ίππων. Μετά τη Renault τo 1966 και τη Peugeot το 1969, ήταν η σειρά της Citroen, από τις γαλλικές εταιρείες, να κερδίσει τον τίτλο με τη μικρομεσαία "GS", το 1971. 
Το μοντέλο με την αεροδυναμική σχεδίαση, ανήκε στην πιο εμπορική κατηγορία από την οποία η Citroen απουσίαζε μέχρι εκείνη την εποχή. Η υδροπνευματική της ανάρτηση ήταν επαναστατική για αυτοκίνητο αυτής της κλάσης και σίγουρα ένα ισχυρό επιχείρημα για να την επιλέξουν οι κριτές, με συνολικά 233 βαθμούς. Στη δεύτερη θέση εκείνη τη χρονιά ήρθε το μεσαίο οικογενειακό VW K70 (121 β.), ενώ τρίτη ήρθε η Citroen SM, ένα μεγάλο coupe υψηλών επιδόσεων και υψηλού κόστους, που απέσπασε 105 βαθμούς. 

Δε πέρασε πολύς καιρός και η Fiat επανήλθε για έναν ακόμα τίτλο, το 1972. Αυτή τη φορά τους κριτές έπεισε το μικρό "127". Αξιοπρεπείς χώροι από το σχεδόν 3.6 μέτρων αμάξωμα, μπροστινή κίνηση και καλή οδική συμπεριφορά σε μια πρόταση ακόμα πιο προσιτή από το 128. Ένα σύγχρονο μικρό μοντέλο, οικονομικό στην οδήγηση, που θα γινόταν μεγάλη εμπορική επιτυχία σε όλη την Ευρώπη και φυσικά στην Ελλάδα. Βασικός κινητήρας στα 900 κ. εκ. με 45 "ζωηρά" άλογα. 

Fiat 128 & Citroen GS


1973: Οι Γερμανοί ξανάρχονται, αυτή τη φορά με κάτι λιγότερο εντυπωσιακό σε σχέση με το NSU Ro80 το 1968, αλλά πιο προσιτό και (πολύ) περισσότερο αξιόπιστο. And the winner is: Audi 80.
Η πρώτη γενιά του μοντέλου είχε βασικό κινητήρα 1.300 κ.εκ. και ήταν διαθέσιμο σε 2θυρο ή 4θυρο αμάξωμα. Προηγήθηκε στις προτιμήσεις των κριτών με 114βαθμούς και μικρή διαφορά από το Renault 5 (109 βαθμοί). To 1974 "Αυτοκίνητο της Χρονιάς" στέφθηκε η S-Class της Mercedes-Benz. Σαφώς και δεν ήταν ένα προσιτό, ούτε οικονομικό αυτοκίνητο. Ήταν όμως ένα τεχνολογικά προηγμένο μοντέλο. Επίσημα είχε παρουσιαστεί στα τέλη του 1972. Εγκαινίαζε ένα νέο σχεδιαστικό στυλ για την εταιρεία, ενώ έθετε νέα πρότυπα στην ασφάλεια και τη ποιότητα. Ο βασικός κινητήρας ήταν ένας 6κύλινδρος 2.800 κ.εκ. αλλά η επιτροπή έδωσε ιδιαίτερη σημασία στην ύπαρξη των μεγαλύτερων κινητήρων, λόγω απόδοσης, όπως ο V8 4.500 κ.εκ.
Η Citroen το 1974 παρουσίασε τον αντικαταστάτη της θρυλικής DS, η οποία συμπλήρωνε σχεδόν 20 χρόνια παρουσίας στην αγορά. Το νέο μοντέλο ονομάστηκε CX. Δεν ήταν τόσο ριζοσπαστικό όσο ο προκάτοχός του, όμως επρόκειτο για ένα εξαιρετικά σχεδιασμένο αυτοκίνητο. Τα οδικά χαρακτηριστικά, η άνεση και η αεροδυναμική του ήταν μερικά από τα στοιχεία που έχρισαν τη μεγάλη Citroen ως "Αυτοκίνητο της Χρονιάς" 1975, με συνολικά 229 βαθμούς. Ο βασικός κινητήρας ήταν 2.000 κ.εκ απόδοσης 102 ίππων. Tην ίδια χρονιά υποψήφιο για τον τίτλο ήταν και το Volkswagen Golf που ήρθε στη δεύτερη θέση με 164 βαθμούς, όμως σύντομα θα γινόταν τεράστια εμπορική επιτυχία παγκοσμίως.

Fiat 127 & Audi 80

Το 1976 "Αυτοκίνητο της Χρονιάς" εξελέγη το Simca 1307/1308, με 192 βαθμούς. H γαλλική εταιρεία βρισκόταν εκείνη την εποχή υπό τον έλεγχο της αμερικάνικης Chrysler .Η επιτροπή εκτίμησε την ελκυστική του εμφάνιση, το πρακτικό 5θυρο αμάξωμα, την ασφαλή οδική συμπεριφορά και την οδηγική ευχαρίστηση που προσέφερε. 
Rover ήταν η πρώτη εταιρεία που κέρδισε τον τίτλο "Car of the Year", το 1964 με το "2000" (P6). Αυτό έμεινε στη παραγωγή για περίπου 14 χρόνια, έως το 1977. Τον Μάιο του 1976 είχε παρουσιαστεί ο αντικαταστάτης του, το SD1, αρχικά με κινητήρα 3.500 κ.εκ. V8 (Rover 3500). Oι επιδόσεις του "3500", η σχεδίαση, η συμπεριφορά του στο δρόμο και οι εξαιρετικά ανταγωνιστικές τιμές για αυτοκίνητο αυτής της κατηγορίας, του χάρισαν το τίτλο "Αυτοκίνητο της Χρονιάς" 1977, με 157 βαθμούς. Στην δεύτερη θέση ήρθε το Audi 100 (2ης γενιάς) με 138 βαθμούς και στην τρίτη θέση το μικρό Ford Fiesta, με 135 βαθμούς.

Το 1978 η επιτροπή επιβράβευσε τις προσπάθειες της Porsche για τον σχεδιασμό της "928". Αντίθετα με τη κλασική 911, η 928 είχε τον (υδρόψυκτο) κινητήρα εμπρός, ήταν πιο ήσυχη, καλύτερα ζυγισμένη, με την οδήγηση να είναι πιο εύκολη και προβλέψιμη. Επιπλέον το μηχανικό σύνολο από αλουμίνιο στα 4.500 κ.εκ. διέθετε πολύ καλή ροπή και ήταν ιδιαίτερα αποδοτικό. Η Porsche πήρε τον τίτλο με 261 βαθμούς ενώ στην δεύτερη θέση ήρθε η μεγάλη BMW σειράς 7, με 231 βαθμούς. Στην τρίτη θέση ακολούθησε το Ford Granada, με 203 βαθμούς

H Mercedes S (W116) ήταν το "Αυτοκίνητο της Χρονιάς για το 1974 (επάνω)  . 
Η Citroen CX κέρδισε τον τίτλο το 1975 (κάτω).


Simca-Chrysler παρουσίασε το μικρομεσαίο 5θυρο Horizon το 1978. Ήταν το τελευταίο πραγματικά νέο μοντέλο της εταιρείας πριν αυτή διακόψει τη παραγωγή της, στα μέσα της δεκαετίας του '80. Το πρακτικό του αμάξωμα, η άνεση και η ασφαλής οδηγική συμπεριφορά ήταν οι κύριοι λόγοι που εξελέγη ως το "Αυτοκίνητο της Χρονιάς" 1979. Ο βασικός κινητήρας ήταν 1.118 cc (8 φορ. ίπποι) και κέρδισε τον τίτλο με 251 βαθμούς. Στην δεύτερη θέση ακολούθησε το Fiat Ritmo με σχετικά μικρή διαφορά, στους 239 βαθμούς.

Rover 3500. "Car of the Year" 1977. Σταδιακά το αυτοκίνητο απέκτησε και μικρότερους κινητήρες, με τον βασικό στα 2.000 κ.εκ., όμως απέκτησε και προβλήματα στη ποιότητα κατασκευής.

Porsche 928. Car of the Year 1978.

H Simca-Chrysler κέρδισε το τίτλο για το "Αυτοκίνητο της Χρονιάς" το 1976 και το 1979. Η επιτυχία ήρθε με δύο μοντέλα που ανήκαν σε δημοφιλείς κατηγορίες της εγχώριας αγοράς και η ελληνική αντιπροσωπεία δεν άφησε ανεκμετάλλευτο το γεγονός.





Β.A
Έρευνα & αρχείο Hellenic Motor History © 2020
Με πληροφορίες από το caroftheyear.org



 


 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου